zaterdag 1 mei 2021

Leuke week, maar heel vervelende dipdag

Afgelopen week was het een heerlijke week om veel buiten te zijn. Aardig wat uurtjes was ik vrij, wat niet verkeerd uitkwam. Relatief veel tijd bracht ik door in Rhoon, waar het druk was om de nodige kuikens te ringen. Ondertussen kon ik ook de eerste al van kleurringen voorzien, die al bijna twee weken oud zijn. In de polder is het nu ook leuk met veel tapuiten overal, maar afgelopen week leverde ook nog een fraai paapje, beflijster, een prachtig langstrekkend smelleken, temmincks strandloper, velduil en een duinpieper op. Die laatste was natuurlijk wel de leukste bonus en vloog voor me op van een akker toen ik me naar een kuiken spoedde. Luid roepend verdween die in de polder, maar kon hem helaas niet terugvinden. Ook een fluiter bleek nog aanwezig in de polder, die zich al roepend leuk liet horen. Geen makkelijke soort op IJsselmonde! 

Temmincks strandloper


Kievitkuikens

Paapje

Velduil

Het voorjaar is doorgaans ook altijd goed voor steltlopers, dus donderdag check ik op het eind van de middag weer eens de Sophiapolder met opkomend tij. De Crezéepolder wordt vaak plat gelopen, maar op de Sophia kijken weinig mensen. Levert echter vaak veel leuke verrassingen op, en donderdag waren dat 5 zilverplevieren. De meest algemene leuke steltloper hier, maar schitterende vogels! 

Zilverplevier

Gisteren werd ik tijdens het zoeken naar kieviten in de ochtend opgeschrikt door de melding dat de steenarend weer ter plaatse was op de Hoge Veluwe. Ik besluit gelijk die kant op te rijden, maar na een kwartiertje komt de piep dat de vogel is gevlogen. Ai... Gelijk keer ik maar weer om, want doorrijden lijkt dan kansloos. Paar uur later volgt weer een piep dat de vogel weer in beeld is, nu op het vliegveld naast het natuurgebied. Weer zet ik gelijk koers die kant op, maar krijg via via weer door dat de vogel verdwenen is. Achteraf blijkt dat een onjuiste melding, maar ik haak daardoor wel weer af onderweg. Uiteindelijk keer ik onverrichte zaken terug naar huis, maar de vogel blijkt nog wel in bosje te hebben gezeten. Waarschijnlijk zal ik 'm net wel/niet gehaald hebben als ik was doorgereden, tja. Het blijft een lastige vogel. 

Vanochtend besluit ik met Laurens van der Wind dan ook maar de gok te wagen, en om acht uur fietsen we het park de Hoge Veluwe in. Het lijkt dat de vogel zich hier in de omgeving ophoudt, dus we moeten het maar gewoon proberen. Onderweg naar het grote veld horen we vele bonte vliegenvangers en een fluiter, en worden we verrast door een zingende draaihals. Schitterend! 
Hoge Veluwe

Op het Deleensche veld blijven we posten, verplaatsen ons af en toe en scannen continue de lucht af. Het levert bruine kiekendieven, veel buizerds, schitterende raven en nog een tweetal visarenden op. Van de steenarend ontbreekt ieder spoor. Wel worden we weer opgeschrikt door de melding van een grijze junco op de Maasvlakte. Tja... We hebben de vogel van Groningen al, maar het is wel een goede voor Zuid-Holland. We staan dus in dubio, maar als we rond 12u nog geen steenarend hebben, besluiten we af te haken en naar de Maasvlakte te gaan. De Noord-Amerikaanse dwaalgast laat zich daar ten slotte nu goed bekijken. Onderweg naar de uitgang levert dat nu een prachtige draaihals op bij zijn nest, waar een leger van fotografen onder staat. Het lijkt de vogel niet te deren, die ook hard bij z'n nest zit te roepen. Fraai! 

Draaihals

Het is nog een flinke rit naar de Maasvlakte, maar daar aangekomen is de vogel net uit beeld. Hij schijnt elke 20 minuten terug te keren, maar na zo'n 3 kwartier begint het toch te knellen. Ik heb niet de hele dag de tijd, dus we haken af en keren met een dip huiswaarts. Die wordt nog weer zuurder als we horen dat rond 13u ook de steenarend weer is gezien op de Hoge Veluwe. Argh... Het zit ook allemaal niet mee. Overigens wordt de grijze junco helemaal niet meer teruggezien. Al met al een erg vervelende zag zo, zeg maar... 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten