dinsdag 30 november 2021

Snippentrio

Nadat een eerder rondje in de Zegenpolder dit najaar alleen nog maar veldleeuweriken had opgeleverd, besloot ik vanavond weer een poging te wagen om houtsnippen te ringen. Ook rond Ambacht is het plan het weer regelmatig te gaan proberen, maar vanavond ging ik weer voor de Zegenpolder. Het weer was redelijk goed, met regen en minimaal windkracht drie. Dat soort weersomstandigheden zijn ideaal om de vogels geruisloos te benaderen, wat cruciaal is om ze te vangen en te ringen. 

Houtsnippen zaten er gelukkig weer volop, maar het blijft een lastig spel tussen mij en de vogels. Het verschilt daarbij ook per soort hoe makkelijk ze te vangen zijn. Watersnip is het lastigst, gevolgd door houtsnip en bokje is het meest eenvoudig. Watersnippen zijn echter het meest talrijk, en zo lukt het vanavond zowaar ook weer eens om een watersnip te vangen. Bovendien belandden ook nog één bokje én één houtsnip onder het net. De eerste snippen van het jaar zijn weer binnen! Net zoals altijd waren ook nu weer vogels te snel, maar het blijft toch een sport waar je steeds beter in wordt en ook gewoon in moet trainen. Hopelijk een opmaat voor nog een serie vangsten van deze prachtige nachtdieren deze winter!
Bokje

Watersnip

Houtsnip

zaterdag 27 november 2021

De winter draait tegenwoordig om waterpiepers...

In de winter zijn waterpiepers toch wel één van de leukste vogelsoorten die me van de straat houden. Afgelopen week kon ik zo weer een tweetal op de slaapplaats ringen, waar zeker wel 70 exemplaren invielen. Als de winter verder vordert reageren ze doorgaans slechter op het geluid helaas, dus vandaar dat de vangsten ook afnemen. Groot was de verrassing dan ook toen bleek dat er in Polder het Buitenland bij Heerjansdam, soms ook wel tientallen foerageren.

Waterpieper R/NNY

Vanochtend besloot ik daar dan ook eens om een vangpoging te doen. De beheerder ken ik goed en ik hoopte wel ten minste één exemplaar te vangen. De waterpiepers foerageren hier vrijwel uitsluitend op de akkers, dus dat maakte het gebruik van deze plasdrasnatuur extra leuk. Overigens is het habitat zeer gebruikelijk voor waterpiepers, maar het komt hier op korte afstand van de slaapplaats nu eenmaal niet veel voor. 

In de vroege ochtend komen de beesten van de Devel al over richting het zuiden, maar gelukkig vallen ook enkele exemplaren in het terrein in. De aantallen vallen echter niet mee, maar uiteindelijk lukt het me toch om een exemplaar te ringen voordat de regen invalt. Erg fraai natuurlijk en weer eens leuk om een waterpieper in het daglicht te ringen. De kleedkenmerken zijn zo veel beter te zien, wat zeker voor het op leeftijd brengen van deze soort handig is. Dat valt ten slotte niet altijd mee...

Waterpieper R/NNW

Bijvangsten heb ik op wat pimpelmezen en een roodborst na niet, maar een bokje in het terrein is natuurlijk altijd leuk om te zien. Als de netten weer opgeborgen zijn blijkt de regen toch nog wel mee te vallen, dus probeer ik nog wat waterpiepers op de akkers te vinden. Dat valt niet mee... Uiteindelijk kan ik nog een paar exemplaren checken, maar die zijn helaas allemaal ongeringd. Hopelijk volgen de aflezingen deze winter nog! 

donderdag 18 november 2021

Twee veldleeuweriken onder het net!

Vanochtend heb ik nog een klein rondje door de Zwijndrechtse Waard gedaan in de hoop om wat waterpiepers te vinden, maar dat viel niet mee. Uiteraard wel de nodige overvliegende beesten, maar het is lastig om ze vervolgens te lokaliseren om te zien waar ze allemaal lopen. Eén exemplaar bleek in ieder geval ongeringd te zijn, en er liepen ook de nodige witte kwikstaarten rond natuurlijk.

Witte kwikstaart

Vanavond was ik met Rutger Plaisier weer eens in de Zegenpolder voor de gebruikelijke avondronde voor snippen en andere leuke verrassingen. Uiteindelijk kwamen we wel 10 houtsnippen tegen, maar de meesten waren schuw en het lukte ons niet om één exemplaar te vangen. Ook watersnippen waren ons te vlug af en zelfs een bokje konden we niet vangen om te ringen voor onderzoek. Wel lukte het ons voor het eerst om veldleeuweriken te vinden, vangen en te ringen. Een algemene overwinteraar in de polder, maar 's nachts natuurlijk niet makkelijk te vinden. Een schitterende soort natuurlijk om weer eens van dichtbij te bekijken, ook al is het aan verenkleed het geslacht en de leeftijd niet te bepalen.


Veldleeuwerik

dinsdag 16 november 2021

Toch nog een leuke vondst dit najaar

Afgelopen zondagmiddag werd de tweede pallas' boszanger voor IJsselmonde ontdekt in Zwijndrecht. Het exemplaar bleef helaas onvindbaar in de uren daarna, en ook gisterenochtend kon ik het exemplaar in twee uur niet vinden in het Munnikenpark. Jammer, want het was eindelijk de goede soort waar we het hele najaar al op hoopten op IJsselmonde!

Vandaag had ik onverwachts vrij, dus vanochtend besloot ik ook nog maar eens mijn geluk te beproeven om een goede soort te vinden. De kans op de Maasvlakte is dan toch aanzienlijk groter dan op IJsselmonde, en rond kwart voor 9 arriveer ik daar op de Oude Stuifdijk. Sinds de swinhoes boszanger van begin oktober was ik niet meer op de Maasvlakte geweest, en na augustus en september heb ik dan ook niet veel meer actief gezocht naar een zeldzaamheid. Nu dus nog een laatste kans dit najaar voor die leuke soort...

De Stuifdijk wordt relatief weinig gecheckt en dat is ook niet geheel onbegrijpelijk. Een ondoordringbare wildernis met windmolens erlangs, maar een roepende bruine boszanger is toch nog steeds wel een reële optie. Ik besluit de dijk maar gewoon rustig af te lopen en vogels zitten er wel. Voornamelijk roodborsten, heggenmussen en merels natuurlijk in deze tijd van het jaar, maar ook nog een enkele kramsvogel, koperwiek, vuurgoudhaan, wat vinken en een houtsnip. Een grote lijster en boomleeuwerik komen nog over en op de Nieuwe Waterweg zit een kuifaalscholver tussen de aalscholvers. 

Bij de één na laatste windmolen valt mijn oog opeens op twee foeragerende vogels, helemaal bovenop de dijk. Met de kijker erop blijkt het gelijk op een pimpelmees te gaan en een spannend beestje. Na enkele seconden is het duidelijk: pallas' boszanger! Na het afspelen van wat geluiden komt hij mooi mijn kant op en laat zich vervolgens schitterend zien in het struweel. Toch wel één van de mooiste boszangers, met een opvallende middenkruinstreep en natuurlijk het opvallend, flets gele stuitje. Erg fraai! Bovendien is het pas mijn eerste najaarsgeval van deze soort, na eerder alleen twee zingende exemplaren te hebben gezien. Met mijn cameraatje lukt het bovendien ook zowaar nog om hem (net) herkenbaar op de foto te krijgen. 

Pallas' boszanger

Als even later Arie Kolders nog arriveert horen we 'm alleen nog roepen en komt hij helaas niet meer tevoorschijn. Jammer! Samen zoeken we verder nog op de geijkte plekken en maken zo ook nog wat kilometers langs de Maximaweg. Het levert geen echte zeldzaamheden meer op, maar een ransuil, velduil, waterral, enkele houtsnippen, zwartkop en nog wat roodkeelduikers in de branding zijn ook leuk. Zeker met een pallas' boszanger, wat uiteindelijk m'n beste vondst is van het najaar, is het zeker geen onaardig ochtendje! 

zaterdag 13 november 2021

Koereigers en twee nieuwe voor Ambacht!

Afgelopen week leverde een vangpoging voor waterpiepers langs de Devel weer drie exemplaren op. Helaas geen terugvangsten van afgelopen jaren, maar wel weer drie exemplaren van ringen kunnen voorzien! Verder is het redelijk druk met werken en worden de dagen ook weer korter, zodat vogelen er niet veel meer in zit. Toen ik afgelopen donderdag op het eind van de dag werd opgeschrikt door een melding van twee koereigers in de Crezéepolder, gevonden door Laurens van der Wind, liet ik de laptop echter toch maar even voor wat het was. Het zou ten slotte pas mijn tweede waarneming van koereiger zijn op ons eiland zonder koeien, na eerder een overvliegend duo over de Crezéepolder.

Waterpieper R/NNN

In de Oudelande liet het tweetal zich inderdaad leuk zien. Ze liepen driftig in een paardenweitje rondom een paar paarden te rennen (ja, die hebben we wel...) en haalden geregeld larven, wormen en andere beesten uit de bodem. Erg leuk te zien dus en pas het derde koereigergeval aan de grond op IJsselmonde! 

Koereiger

Afgelopen donderdag werd er nota bene ook nog een tweetal Siberische tjiftjafs ontdekt in Polder Sandelingen. Ik was vergeten dat deze soort nog nieuw voor mijn Ambachtlijst zou zijn, maar toen er vanmiddag zowaar op exact dezelfde plek ook nog een bruine boszanger werd ontdekt (weer door Laurens), realiseerde ik me dat ook direct. Vorig jaar hadden we al een bruine boszanger in Zwijndrecht, dus de soort stond al op de IJsselmondelijst, maar op de Ambachtlijst ontbrak hij uiteraard nog.

Ongeveer een half uurtje na de melding kom ik aan op het terreintje achter de begraafplaats langs de Achterambachtsweg, en daar hoor ik vrijwel gelijk één van de Siberische tjiftjafs roepen. Erg leuk natuurlijk, maar nu weer niet de soort waar ik voor ging. Even later laat overigens ook de tweede zich horen en regelmatig laten ze zich erg mooi zien. Een soort die het de laatste jaren goed doet in het late najaar! Van de 'brubo' ontbreekt al ruim een half uur elk spoor, dus na wat overleg verspreiden we ons over het terrein. Overal is het geschikt met volop bramenstruweel, wilgen en rietruigtes, dus hij kan dan ook overal zitten. Het duurt gelukkig niet lang voordat ik hem opeens luidkeels hoor roepen in de zuidoosthoek van het opslagterreintje. Mooi! 

Typische habitat voor bruine boszanger

Het beestje uit het verre oosten roept gelukkig vrijwel continue, en laat zich ook een paar keer kort maar net leuk zien in de wilgjes. Hij is nogal bewegelijk, zit vaak laag en is zodoende, net als vrijwel alle bruine boszangers, lastig om in de kijker te krijgen. Na enige tijd horen we 'm ook niet meer en dan is hij natuurlijk helemaal niet meer te vinden. Tijd om weer te gaan dus, maar wel met twee mooie nieuwe soorten voor de Ambachtlijst! Die klimt nu naar 224 soorten, met eerder dit jaar al reuzenstern, grote karekiet en snor als nieuwe aanwinsten. En op IJsselmonde heb ik dan weer geen enkele nieuwe soort kunnen bijschrijven helaas... 

Bruine boszanger in beeld

Een kort rondje door het Waalbos levert hierna nog wel een mooi geschikt veld op voor waterpiepers, maar de vogels die er zaten vertrokken juist bij mijn aankomst naar de slaapplaats. Een andere keer terugkomen dus om proberen geringde exemplaren te vinden. Verder was het een leuke middag en is het toch nog leuk vogelen zo half november!

zaterdag 6 november 2021

Rustig novemberochtendje ringen met bokjes

Vanochtend ben ik weer eens op de ringbaan in Meijendel, waar ik natuurlijk te weinig kom, maar ja, er is ook zoveel te doen in het najaar... Het is geen saaie ochtend, maar ook niet eentje met veel spektakel. Zoals te verwachten in deze tijd van het jaar begint de dag met merels, we vangen er ruim 30 in de ochtendschemering. Altijd leuk! Ook een fraaie koperwiek belandt nog in de netten. De rest van de ochtend zijn het met name de pimpelmezen die voor de aantallen zorgen, waarvan momenteel weer eens een heuse influx van gaande is in het land. Dat dezen van ver komen blijkt wel uit een geringd exemplaar dat we vangen vanochtend, uit Estland! Verder worden nog wat spreeuwen gevangen en nog een enkele groenling, ook altijd mooie beesten! 

Pimpelmees uit Estland

Voor de totalen zie hier.

Groenling

In de middag kon ik nog aansluiten bij een ringonderzoek naar bokje in de Duivenvoordse polder, op korte afstand van Meijendel. In deze polder worden alweer voor het 13e jaar bokjes gevangen, om inzicht te krijgen in de overwintering (plaatstrouw, overleving, conditie, etc.) van deze kleine snipjes. Op het perceel waar de bokjes overwinteren zien we uiteindelijk 9 exemplaren, waarvan er 4 in het net belanden. Allen zijn helaas ongeringd, maar desalniettemin een mooie score. Een groepje van vijf koereigers dat in dezelfde polder met ooievaars en grote zilverreigers tussen de koeien aan het foerageren is maakt deze dag compleet. Altijd leuk om die kleine reigertjes tussen de koeien te zien rennen, en zeker als het een onverwachte waarneming betreft.


Bokje