Februari 2024

Het lukt me niet meer om zoals vroeger per dag en later om de paar dagen een blogje te schrijven. Bovendien ben ik tegenwoordig steeds meer op een onderzoekende manier bezig, waarbij ik vaak en met regelmaat dezelfde rondes maak om vogels te ringen of juist af te lezen. Het schrijven van blogjes per keer dat ik buiten ben levert daarbij steeds minder stof tot schrijven op. Deze bezoeken en onderzoeken resulteren daarentegen juist meer in artikelen die op lange termijn wat nuttigs zeggen. Desalniettemin wil ik graag nog wel op dit blog bijhouden wat mij zoal bezig houdt, maar dit zal dus met name een maandelijkse update zijn. Daarnaast zal ik blogjes wijden als er zich geschikte momenten voordoen, bijvoorbeeld een goede twitch, vogeldag of andere delenswaardig belevenis. Bij deze dus een update wat de maand februari nog zoal teweeg heeft gebracht. 

De afgelopen weken vulden zich net zoals de rest van de winter met name door waterpiepers, houtsnippen en bokjes. In de Zwijndrechtse Waard bleek de groep aardig uit elkaar gevallen, wat ervoor zorgde dat ik meerdere waterpiepers niet meer heb teruggezien. Of ze zijn natuurlijk sowieso al vertrokken of dood gegaan, dat zal de toekomst uit moeten blijken... In de Hoeksche Waard lukte het om het beeld van slaapplaatsen vrijwel dekkend te krijgen, maar de Siberische waterpieper kreeg ik niet meer teruggevonden. Helaas! Het kijken naar waterpiepers wordt wel weer steeds leuker, nu ze door ruien naar hun schitterende zomerkleed. Bovendien trof ik twee keer nog een mooi mannetje rouwkwikstaart in de groepen witte kwikstaarten en waterpiepers, ook altijd leuk! Een leuke verrassing was ook nog een bokje op een spruitenstoppel! 

Rouwkwikstaart

Bokje

Verder kon ik weer veel bokjes en houtsnippen ringen, waaronder ook nog een enkele terugvangst van een bokje op een andere vangplek dan de ringlocatie en een houtsnip die ik een aantal jaar geleden had gevangen! Bijvangsten met het vangen van de snippen waren er deze maand nauwelijks, maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. 

Over ons kantoor in Ambacht vlogen op twee dagen nog kraanvogels over. Op 15 februari twee groepjes van negen, terwijl op 22 februari drie groepen (55, 64, 18) passeerden. De meeste op grote afstand, maar een enkele groep rechtover. Blijft toch altijd wel erg leuk om die groepen te zien passeren op deze typische trekbaan in Zuid-Holland! 

Een dagje met Grauwe Kiekendief in Zeeland leverde zo tussen de bedrijven door nog leuke waarnemingen op van grote groepen kleine zilverreigers (max. 61), een witbuikrotgans en een Duitse bontbekplevier. Erg leuk, net zoals een gewone oliekever die we op een dijk nog aantroffen! 

Oliekever

Hartje winter met veel bokjes

Afgelopen maandag was weer een lekker kantoordagje, die zoals wel vaker tegenwoordig werd opgevrolijkt door een zeearend boven de Crezéepolder. Goed uitzicht vanuit kantoor zorgt voor de nodige afleiding, maar levert ook wel veel op zullen we maar zeggen... Net voor het donker kon ik op het braakliggende terreintje naast kantoor nog weer een bokje vangen, altijd leuk! 

Bokje

In de avond leverde een rondje door de Crezéepolder weer een houtsnip op (één van de zeven), waarna in het in de Sandelingen eens lukte om een fazant te ringen. Wat een sterke vogels zijn dat, en natuurlijk schitterend zo in de hand! Ook waren nog drie houtsnippen en een watersnip het haasje. 

Fazant

Dinsdag was het rustig op de slaapplaats, maar belandde er toch nog één waterpieper in het net. Dat werd dus R/YBW, een jong mannetje, wat de meeste gevangen waterpiepers betreffen. 

Waterpieper R/YBW

Gisteren was het eindelijk weer eens een drukte van jewelste op het braakliggende terrein in Oud-Reijerwaard. Totaal waren er 13 bokjes aanwezig, waarvan ik 9 exemplaren kon vangen. Liefst 4 exemplaren waren terugvangsten, maar vrijwel allemaal van tamelijk recent. Maar wel heel nuttig, want zoveel terugvangsten heb ik niet! In Sandelingen ving ik even later ook nog weer twee exemplaren, waarvan zowaar ook weer een mooi adult. Altijd leuk! 

Omdat mijn planning er deze week wat anders uit zag, moest ik vanochtend nog even al mijn standaard locaties af voor bokjes. In Nieuw-Reijerwaard ving ik nog twee exemplaren op een braakliggend terrein, in Oud-Reijerwaard nog één. Vervolgens nog één op de graanstoppel in de Zuidpolder en twee exemplaren in Polder het Buitenland, dus al met al een nuttig ochtend. Bovendien kon ik in Polder het Buitenland nog een rijtje waterpiepers aflezen. 

Ook hier zitten bokjes: graanstoppels in de Zuidpolder

Wat meer typisch habitat in Polder Buitenland

De rest van de dag was ik verder rustig thuis bezig, maar eind van de middag had Rutger nog een nieuwe plek ontdekt voor bokjes. Toch snel nog maar die kant op en in het Waalbos zo drie bokjes gevangen. Twee nieuwe exemplaren en een hele verrassende terugvangst van een bokje van afgelopen winter, toen we 'm konden richting bij Heerjansdam. Erg leuk en nuttig zo'n terugvangst. Zeker als de vogel ook nog wat mooie ruicontrasten vertoond.

Enkele niet geruide veren die zorgen voor een ruicontrast

Nieuwe bokjes-plek

Vanavond deden Rutger en ik tenslotte nog een poging om in de Zegenpolder eens te proberen bokjes en watersnippen met mistnetten in de schemering te vangen. De verwachting was (uiteraard) hoog gespannen, maar het leverde niet de gehoopte volle netten op. Desalniettemin konden we toch nog weer een nieuw bokje ringen en belandden er ook nog drie watersnippen in de netten. En jawel, ook nu weer een watersnip met een mooi ruicontrast (dus adult). 

Ruicontrast in de 'humeral coverts' bij een watersnip

De winter schrijdt voort

De afgelopen week was er weinig verandering ten opzichte van de rest van deze winter tot nu toe. Een avond door de Zegenpolder leverde bijvoorbeeld nog 22 houtsnippen op, waarvan we 5 exemplaren konden vangen. Ook het aantal bokjes is nog steeds hoog en we zagen er zeker 15-20 in de polder, terwijl we de rustplekken overdag nog niet gevonden hebben helaas. Op andere plekken lukte het wel om nog genoeg bokjes te vangen, de diversiteit op IJsselmonde is gelukkig groot en geschikte plekken zijn overal wel voorhanden, zeker in deze natte winter.

Houtsnip

Waterpiepers aflezen lukte ook nog, alhoewel de grote groep wel uit elkaar gevallen is en het dus wat lastiger is geworden om de geringde vogels te vinden. Meerdere exemplaren ben ik dan ook gerust alweer een maand kwijt, maar elk bezoekje zie ik toch ook weer nieuwe vogels opduiken. Ook is een deel weer overgestapt op grasland, want vanochtend hoorde ik dat er ook in het Waalbos een groepje rondhing. Het lag voor mij op de route en uiteindelijk lukte het om drie geringde exemplaren af te lezen. Toch leuk! 

Waalbos

Eerder op de ochtend was ik begonnen bij de Beninger slikken om te zien of daar wellicht een slaapplaats van waterpiepers aanwezig is. Zeker in het westelijke deel is een uitgestrekt rietveld aanezig, wat uitermate geschikt is als slaapplaats. Op basis van mijn ervaringen elders zou het goed kunnen dat er een flinke groep slaapt, die dan vervolgens het akkerland op gaat om te foerageren. Met Michael van Beveren had ik het deel opgesplitst en maakte we flink meters langs de dijk, maar van een waterpieperslaapplaats was helaas geen sprake. Na verloop van tijd kwamen enkele exemplaren binnenvallen vanuit het oosten, vermoedelijk uit het oostelijke deel van het gebied of van de Korendijkse Slikken. 

Beninger Slikken

Ook gisterenmiddag kwam ik er weer achter dat ze gewoon niet overal zitten. Toen zocht ik met zonsondergang in de hoek rond Piershil voor waterpiepers, maar ook daar ving ik bot. Van echt goede, brede rietkragen was overigens ook geen sprake, waarvan nu lijkt dat ze dat wel echt nodig hebben. Maar ook dan heb je nog geen garantie dat ze er zitten. Wat de waterpiepers dan stuurt? Geen idee... 

Weinig bokjes, maar genoeg ander leuks door vorst

Terwijl eerder deze week de dooi juist was ingevallen, is het sinds een paar dagen weer behoorlijk fris en ligt het meeste open water dicht. Dat zorgt natuurlijk weer voor leuke omstandigheden, want waar zijn de bokjes met dit weer nu te vinden, of trekken ze helemaal weg? Een rondje in de Zegenpolder leverde vanochtend wel gewoon twee bokjes op, maar ze zaten wel op atypische plekken. Met name bij drainagebuizen op oevers die nog net open lagen. Eén van de twee kon ik vangen, wat al een geringde vogel bleek te zijn die dus inderdaad nog gewoon is blijven hangen. In Oud- en Nieuw-Reijerwaard kon ik even later totaal maar één bokje vinden, die zich ook nog eens niet liet hangen. Deze ondiepe stukken lagen alleen helemaal dicht gevroren, waardoor het niet zo verwonderlijk was dat ik daar geen bokjes trof. Erg leuk was wel weer een geringde waterpieper in Oud-Reijerwaard, R/YNR. 

Bokje

Rustplek bokje

Aangezien de zon ook behoorlijk was doorgebroken, kon ik de rest van de dag beter aan de gang met waterpiepers, en zodoende. Vanwege de vorst waren de boeren in de Zwijndrechtse Waard volop aan het ploegen, waarbij grote groepen kieviten en kokmeeuwen achter de trekkers liepen, maar ook wat kemphanen en witte kwikstaarten. Ook enkele waterpiepers, maar de meeste liepen vandaag nog op de percelen langs de Lindtsedijk die helaas wel geploegd waren. De spruitenstoppels zijn nu dus verdwenen, maar ik kon er nog meer dan 10 exemplaren aflezen. 

Er werd geploegd

Naast deze redelijk gebruikelijke wintergasten, liepen er ook totaal drie koereigers achter de ploeg. Afgelopen dagen waren ze al opgemerkt, maar waarschijnlijk zijn dit exemplaren die op de Korendijkse Slikken aan het overwinteren waren. Bij het vee valt met dit weer vermoedelijk toch weinig te halen, weinig ongewervelden dieren zijn immers nog op het oppervlak aanwezig, waardoor ze bij ploegende trekkers een alternatief hebben gevonden. Leuk om te zien! Ze waren nu druk bezig met het pikken van wormen die naar het oppervlak werden gehaald. 

Koereiger

Met wat kouder weer is ook altijd het aantal kol- en brandganzen in de Zwijndrechtse Waard behoorlijk hoger dan gebruikelijk. Een rondje door de paar poldertjes die er zijn levert ruim 500 kolganzen op en nog zo'n 350 brandganzen, een zeldzaamheid zit er helaas niet tussen maar een geringde brandgans is wel leuk. Het blijkt RKNG, een exemplaar dat op 2 maart 2022 werd geringd op Ameland en sindsdien ook alleen nog maar in Friesland werd afgelezen! 

Brandgans RKNG

De dag sluit ik ten slotte af langs de Devel, waar ik op de slaapplaats liefst vijf waterpiepers kan vangen en kleurringen. Eén van de hoogste aantallen ooit zo midden in de winter, leuk! Totaal was het overigens behoorlijk druk met ca. 35 slapende waterpiepers en zeker 130 graspiepers. Overigens waren de waterpiepers niet opvallend licht, ondanks de kou. Ze leken juist wel vet aangemaakt te hebben en dus extra zwaar te zijn. Misschien een voorbereiding voor als de kou zou doorzetten en ze toch wel weg zouden moeten trekken?! 

Zware waterpieper >30g! 

Waterpieper R/YGN

Slapende ganzen en een verrassende vangst

Vanochtend ben ik met het eerste licht op de Sophiapolder om de maandelijkse wintertelling weer te doen. Het weer is behoorlijk grauw, maar het is afgaand tij dus voor de wintertelling ideale omstandigheden. Deze maand valt de telling samen met de ganzentelling, en die bleken er door de kou van de laatste dagen veel te slapen. In de schemering telde ik bijna 3000 grauwe ganzen en ook sliepen er 1290 brandganzen, hele hoge aantallen voor het eiland! In het eerste uur na zonsopkomst vertrokken ze in groepen de Alblasserwaard in, net zoals de 105 kolganzen die ook nog aanwezig waren.

Kolganzen

Naast de hoge aantallen ganzen was het druk met smienten, maar ook 31 pijlstaarten was een erg mooi aantal voor het eiland! Verder stonden er bij aankomst nog relatief veel meeuwen op de slaapplaats, waaronder zeven pontische en een geelpootmeeuw. Toen het water langzaam daalde verschenen ook de nodige steltlopers, waaronder meer dan 60 kemphanen en een leuke groep van 16 bonte strandlopers. Een hoog aantal in de winter! 

Halverwege de dag kon ik nog een uurtje vrijmaken om wat ringen van waterpiepers af te lezen in Polder de Hooge Nesse, wat ook goed lukte. Aan het eind van de dag nam ik positie in bij de Ruijbroeksche Wetering. Een klein natuurgebiedje midden in de Alblasserwaard en potentieel geschikt als een slaapplaats voor waterpiepers. Vanavond was het gelukt om op vrijwel alle geschikte plekken in de Alblasserwaard te posten voor slapende waterpiepers, maar helaas leverde dat op vrijwel geen enkele locatie waterpiepers op. Mijn avond verliep zonder waterpiepers en uiteindelijk werden alleen op de bekende plekken (Kinderdijk en de Zouweboezem) waterpiepers in lage aantallen gezien. Het vermoeden was daarmee wel bevestigd dat de aantallen in de Alblasserwaard (en vermoedelijk ook in de rest van het laagveengebied) echt laag zijn. 

Ruijbroeksche Wetering

In de avond levert een kort bezoek aan Sandelingen-Ambacht nog wel een hele verrassende vangst op, namelijk een roerdomp! In het gebied overwinteren meerdere exemplaren, maar erg leuk dat het lukte om er eentje te vangen! Het bleek een jonge vogel, die we de komende tijd hopelijk ook nog kunnen volgen! 

Roerdomp

Ruicontrast in de armpennen

Nieuwe slaapplaatsen en ondanks de kou nog bokjes

Afgelopen zaterdag 6 januari ving ik (naar later bleek waarschijnlijk de laatste!) weer eens een bokje in de Volgerlanden en langs de Ambachtsezoom hadden we een mooie terugvangst van afgelopen winter! Dat is nog maar één van de weinige, maar ook deze had weer mooie ruicontrasten. Onderweg lukte het zowaar eens om een waterhoen te vangen, misschien ook nog wel een interessante soort om nog eens wat mee te gaan doen... 

Bokjes met ruicontrasten

Waterhoen

Sinds zondag is de temperatuur flink gedaald en maandagavond was het posten op de Beninger Slikken voor een waterpieperslaapplaats dan ook bitterkoud... Er stond een flinke, snijdende wind, wat ook niet meehielp, maar het lukte helaas niet met Michael van Beveren om een echte slaapplaats te vinden. Bij het sluiten van de markt had ik één invallende waterpieper, dus waarschijnlijk slapen er wel een paar, maar zeker niet veel. 

Uit kantoor zagen we de afgelopen dagen nog overvliegende kleine zwanen, koereiger en zeearend, dus het winterweer leverde wel gelijk het e.e.a. op. Helaas bleek dat ook de aanzet om aan de gang te gaan op braakliggende terreintjes. Drainage werd aangelegd in de Volgerlanden en een flink deel van het stuk in de Ambachtsezoom werd gemaaid. Een rondje door de Zegenpolder op woensdagavond leverde een beperkt aantal waarnemingen van houtsnippen op en bokjes waren helemaal afwezig. Niet verwonderlijk ook natuurlijk, de grond was stijf bevroren. Mede door de afwezigheid van wind was het niet te doen om vogels te vangen, helaas, maar wel een nuttig bezoek natuurlijk. 

Begin van het einde van de Volgerlanden

Gisterenochtend voorafgaand aan een veldbezoek leverde het posten eindelijk weer eens een slaapplaats van waterpiepers op, namelijk in de Westerse laagjes langs het Haringvliet. Voor zonsopkomst kwamen er behoorlijk wat waterpiepers vanuit de rietkraag de polder ingevlogen, waar ik even later zeker 45 waterpiepers in een groenbemester vond. Leuk! 

Zonsopkomst Hoeksche Waard

Vanochtend deed ik ten slotte weer een vast rondje, nu met Michale van Beveren. In de Zegenpolder ving we één van de drie bokjes. Ondanks de vorst zaten er toch nog wel wat exemplaren, die zich dan wel weer op wat atypische plekjes ophielden. Ook in Oud-Reijerwaard en Nieuw-Reijerwaard zaten nog enkele bokjes, waarvan we er totaal drie vingen.

Bokje

Om 15:00 voeren we haventje uit bij Nieuwendijk om te proberen de rest van Tiengemeten goed in beeld te krijgen voor wat betreft waterpiepers. Het oostelijke deel nam ik voor mijn rekening, waar ik al vrij vlot een groep van ca. 15 foeragerende waterpiepers vond. Leuk! Opvallend was een exemplaar wat zomaar het Vuile Gat overvloog richting noord, maar even later snapte ik wel waarom. In de rest van de oostpunt trof ik hooguit enkele waterpiepers, terwijl ik even later meerdere exemplaren het eiland af zag vliegen. De exemplaren die hier foerageerden, sliepen dus gewoon in de Westerse Laagjes en niet op Tiengemeten. Leuke ontdekking! In de oostpunt vond ik nog wel een plek waar ook wat waterpiepers invielen, tijdens een half uurtje postten leverde dat 5 exemplaren op. Geen vetpot. 

Michael had daarentegen midden op het eiland wel een flinke slaapplaats te pakken, waar uiteindelijk naar schatting zo'n 60 exemplaren sliepen. Omdat verspreid over het hele eiland geschikte slaapplaatsen aanwezig zijn is het lastig om echt een compleet beeld te krijgen, maar samen met mijn eerder gevonden slaapplaats op de westpunt heb ik denk ik wel een goed beeld. Totaal slapen er bijna 100 waterpiepers op het eiland, maar een deel vliegt er dus ook vanaf om op het vasteland te slapen. Een mooie resultaat! 

Tiengemeten

Kleine slaapplaats op Tiengemeten

Op jacht naar slaapplaatsen in de Hoeksche Waard

Gisteren besloot ik het eind van de middag eens door te brengen op Tiengemeten. Toch wel een schitterend eiland, ook in de winter, waar natuurlijk vast wel waterpiepers zouden slapen. De focus lag op de westpunt waar het sowieso al goed toeven was met vele bruine kiekendieven (slapen ook op het eiland), meerdere blauwe kiekendieven, grote en middelste zaagbekken, nonnetjes en twee zeearenden. Waterpiepers bleken inderdaad ook aanwezig met in de westpunt een duidelijke slaapplaats van ca. 25 exemplaren. Veel aankomst bleek er overigens niet te zijn, maar op de terugweg kwam ik nog weer meerdere waterpiepers tegen, waardoor er dus meerdere slaapplaatsen moeten zijn op het eiland. Binnenkort nog eens een bezoekje! 

Tiengemeten

Vanochtend startte ik op tijd met Rutger in de Portlandpolder, waar we helaas geen waterpiepers konden vinden. Even later was wel duidelijk waarom, want in de Zegenpolder liep een groep van 90 exemplaren! Dat is zo ongeveer de hele groep die slaapt in het Klein Profijt, maar ondanks de nodige moeite lukte het niet om andere geringde exemplaren te zien de R/WGG die ik afgelopen winter in de Zegenpolder ringde. Het zou toch moeten kunnen om hier een exemplaar van de Devel te treffen?! Bokjes bleken helaas afwezig in de polder en ook in de Zuidpolder konden we ze even later niet vinden. In Polder Nieuw-Reijerwaard zaten ze dan weer wel, maar het geluk was niet aan onze zijde... Het lukte slechts om één exemplaar van de acht te vangen, de rest was te ril, zaten in kleine groepjes of op ongelukkige plaatsen. Het is zit ook weleens tegen... 

Bokje

In Oud-Reijerwaard ging het even later iets beter en konden we 9 van de 13 exemplaren ringen. Dit waren allemaal jonge vogels waarvan slechts één terugvangst van eerder deze winter. Het blijft verbazen hoeveel nieuwe exemplaren we nog tegenkomen... Erg verrassend was overigens ook een tweetal adulte dwergmeeuwen die rustig langs kwamen flappen. Leuk in deze tijd van het jaar! 

Oud-Reijerwaard

Om het oostelijke deel van de Hoeksche Waard beter in beeld te krijgen, liep ik rond zonsondergang op de dijk bij de Hoogezandsche Gorzen, bij Numansdorp. Op papier leek hier een geschikte slaapplaats aanwezig te zijn in een omgeving waar helemaal geen waarnemigen bekend zijn van waterpiepers. Het zou toch moeten kunnen?! Niks bleek echter minder waar, want ik hoorde of zag geen enkele waterpieper. Een flinke groep witte kwikstaarten was wel aanwezig (dus je zou zeggen genoeg foerageergebied) en het was niet saai met o.a. nog twee zeearenden, brilduikers, slaapplaats van wulpen, witgatjes en een fraai mannetje blauwe kiekendief. 

Potentiële slaapplaats

Ten slotte leverde een ronde vanavond door het Waalbos wel veel waarnemingen op van houtsnippen, watersnippen en wat bokjes, maar door de zachte wind viel het vangen erg tegen. We vingen slechts twee houtsnippen en een watersnip, maar waren nog aangenaam verrast door meerdere jagende ransuilen. Schitterend!

Houtsnip

Hij is weer terug!

Om de puzzel van de waterpieperslaapplaatsen verder op te lossen, besloot ik vanochtend naar Polder Bonaventura te gaan. Hier ligt een spruitenstoppel waar in de kerstvakantie een flinke groep waterpiepers op aanwezig bleek te zijn, maar qua ligging zouden ze zowel in het Oudeland van Strijen als in Polder Groot Koninkrijk kunnen slapen. Reden genoeg dus om een keer met zonsopkomst te posten waar ze vandaan zouden komen. Als ik daar iets na half 9 aankom, blijken de eerste waterpiepers al aanwezig. Maar al snel volgen er meer, die komen uit het noordoosten. Ze sliepen vannacht dus in Polder Groot Koninkrijk, is dat ook weer opgelost! 

De groep loopt echter toch ook weer mooi vooraan op de spruitenstoppel, dus ik kan het natuurlijk niet laten om die weer goed af te kijken naar geringde vogels. Tussen de tientallen waterpiepers kom ik inderdaad weer twee bekende geringde vogels tegen, R/YWN en R/RYN. Leuk dat ze hier nog lopen! Maar dan schrik ik toch behoorlijk, want opeens komt vrolijk de Siberische waterpieper mijn beeld inlopen! Waar het afgelopen februari nog even zoeken was of het inderdaad een Pacifische waterpieper was, is het nu gelijk duidelijk. De kenmerken kloppen allemaal en de vogel komt precies hetzelfde over als afgelopen winter. Dezelfde zwarte halsvlek, niet spierwit maar ook niet heel buff op de onderdelen, bruinroze poten en ook de rest klopt exact. Wat een verrassing dat hij toch is teruggekeerd! Afgelopen weken was ik al een paar keer wezen zoeken in deze hoek van de Hoeksche Waard, maar het was niet gelukt om 'm te vinden. De focus lag natuurlijk meestal ook op het aflezen van kleurringen en niet zelden lopen ze ook in Polder de Mijl op flinke afstand. Maar zo mooi als ik 'm vanochtend zag, heb ik 'm afgelopen jaar ook niet gezien. Wat een schitterende vogel is het toch! 

Siberische waterpieper

Mijn camera had ik natuurlijk thuis laten liggen, maar door de telescoop lukt het me gelukkig om in ieder geval herkenbare plaatjes te maken met mijn telefoon. Toch jammer, want hij liep echt heel dichtbij de auto...

Siberische waterpieper

Na deze grote verrassing reed ik door richting Polder de Hooge Nesse, waar ik op de spruitenstoppels een groep van zeker 130 piepers tref. Het grootste deel zijn waterpiepers en na intensief speurwerk lukte het om liefst 26 geringde vogels af te lezen! Echt veel en ook een geringde vogel die recent in Polder de Mijl liep, de plek waar vorig jaar de Siberische waterpieper liep. Die groep bleek ook op die plek verdwenen, waardoor een deel dus in de polder bij Strijen zit en een ander deel is verkast naar IJsselmonde. Geinig! 

Op het eind van de middag kon ik nog twee bokjes ringen in de Volgerlanden, waarna ik vanavond met Rutger weer een rondje door de Crezéepolder en Sandelingen-Ambacht maakte. In de Crezéepolder zagen we o.a. wel een fraaie ransuil en diverse houtsnippen, maar door het windstille weer lukte het helaas niet om wat te vangen. In Sandelingen-Ambacht vingen we uiteindelijk twee houtsnippen, waaronder een fraai adult exemplaar met diverse ruigrenzen. Tevens werd ook het verschil in snavellengte wel duidelijk, er is behoorlijke variatie op dat gebied... 

Meerdere generaties armpennen

Eén handpendekveer was niet doorgeruid