dinsdag 23 februari 2021

Van een Noorse kokmeeuw, Zeeuws-Vlaanderen en een handsoort!

Na de korte week met koud winterweer, was februari een relatief rustige maand. Zaterdag 13 februari, toen de kou nog in het land was, leverde een rondje door Zwijndrecht nog enkele nieuwe kokmeeuwen op, waaronder een exemplaar uit Noorwegen. Die zien we niet vaak hier! Opvallend was ook een kemphaan die uit nood gedreven aan het foerageren was in een ontdooiende berm. Voor die beesten viel het toch niet mee, dat weekje... 

Noorse kokmeeuw G-J08E

Kemphaan
Over de Devel zag ik nog een drietal wilde zwanen trekken, waarna ik op de 19e een dagje naar Zeeuws-Vlaanderen mocht om vogelakkers te tellen. Altijd leuk om eens naar een uithoek van het land te gaan! De polders zien er daar toch weer heel anders en toch een stuk kleinschaliger uit dan op IJsselmonde. We troffen o.a. nog een paartje patrijzen en een jagende blauwe kiekendief, terwijl langs de Westerschelde een mooie groep van bijna 50 witbuikrotganzen liep. Ook leuk! 

Witbuikrotganzen

Patrijs

Afgelopen zaterdag kon ik in een paar uurtjes bijna geen waterpiepers vinden, dus het aflezen van geringde exemplaren is alweer even niet gelukt. Aangezien er tijdens de vorstperiode waarschijnlijk wel wat beweging is gekomen in deze soort, is het hopen op nog wat aflezingen. Vanavond deed ik ten slotte nog de laatste nachtronde in de Zegenpolder. Dat leverde nog 1 houtsnip op, die zich zowaar ook nog liet vangen! Verder was een smient opvallend die op een akker aan het foerageren was, ook deze liet zich vangen. Nog een nieuwe handsoort! 

Houtsnip

Smient

woensdag 10 februari 2021

Veel verschillende kokmeeuwen in de stad

Nu er sneeuw en ijs ligt is het ook de hoogste tijd weer om een ronde door Rotterdam-Zuid te maken. Dit weer biedt altijd veel kansen om veel ringen af te lezen. In Ridderkerk kan ik inderdaad heerlijk kom het ijs voeren, wat gelijk een leuke aflezing oplevert. Tussen de groep kokmeeuwen zit namelijk W-ENF9, een exemplaar die in juli 2014 is geringd in Arnhem en sindsdien nooit meer is gezien. Dat heb je toch niet vaak met gekleurringde kokmeeuwen... Ook in Keizerswaard is het fijn aflezen, waar een grote groep kokmeeuwen op het ijs aan het slapen is. Ze reageren lang niet allemaal op de kruimels, maar met wat kunst- en vliegwerk lees ik 5 af in de groep waaronder weer een nieuwe Nederlandse vogel.

Kokmeeuwen in Keizerswaard

Op de Kreekhuizenlaan zie ik niet veel later de leukste aflezing van de dag. Opeens loopt namelijk een kokmeeuw met een metalen ring om de tibia, en dat is eigenlijk altijd een goede. Het blijkt om een Estse kokmeeuw te gaan, de eerste die ik in Rotterdam-Zuid aflees! Erg leuk! Ook een kokmeeuw uit het Zwillbrockerven, net over de Duitse grens, is het noemen waard. Een paar winters geleden toen het ook vroor liep deze op dezelfde plek rond. 

Kokmeeuw uit Estland

In het Spinozapark zitten vervolgens zeer veel kokmeeuwen, maar slechts één geringde. Ook op andere plekken valt het soms tegen. In het Zuiderpark zie ik ook vooral bekenden en in Zuidwijk blijken twee Litouwse overwinteraars, die voorgaande winters altijd present zijn, echt niet aanwezig dit jaar. Langs de Boergoensevliet zie ik onder andere weer een bekende Kroaat, maar een stormmeeuw krijg ik net niet compleet afgelezen helaas. Op het Afrikaanderplein is even later een Britse kokmeeuw erg leuk, ook al kost het wat moeite om 'm rond te krijgen. Engelse kokmeeuwen zien we niet vaak in de stad. Ook Letten zijn zeldzaam, en Y-KHN6 die ik langs de Bloemhof tegenkom is daarbij nog extra leuk. In 2017 zag ik deze ook in Rotterdam-Zuid! 

Kokmeeuw uit Letland Y-KHN6

In de Valkeniersweide zitten altijd meerdere groepen kokmeeuwen. In de eerste club zie ik twee bekende kleurringen, waarna ik verder door het park ga. Net als ik bij de laatste groep aankom vliegt een exemplaar weg met op het oog een grote, witte kleurring. Geen Nederlands type, maar helaas net te snel om 'm af te lezen. Snel wat kruimels op het ijs baadt helaas niet en de vogel keert niet terug. Dan dus maar achter de kokmeeuw en aan even later loopt hij een stukje verderop keurig op de kruimels te foerageren. Inderdaad een leuke, want een Kroaat! Het Varkenoordse park valt vervolgens erg tegen, terwijl ik in de Persoonshaven de dag erg prettig afrondt. In een groep lees ik uiteindelijk 6 geringde kokmeeuwen af, waaronder 3 Finse. De rest van Feijenoord is al aardig verlaten, dus tijd om richting Ambacht te fietsen. Het was een succesvolle dag met 49 aflezingen van voornamelijk kokmeeuwen, afkomstig uit maar liefst 14 landen! 

Kokmeeuw uit Kroatië W-SCE8

dinsdag 9 februari 2021

Heerlijke vangdag in de sneeuw

Sinds afgelopen zondag zitten we in heerlijk winters weer. De temperaturen zijn sindsdien onder nul en er ligt zo'n 10 cm sneeuw overal. Onder dit soort omstandigheden komen vogels in beweging om de koude te ontvluchten. Soorten als veldleeuwerik, meeuwen en steltlopers zijn daardoor relatief beter te vangen, waardoor we meer over deze soorten kunnen leren. Rond 7 uur loop ik dus de duinen in richting VRS Meijendel voor een dagje ringen. Afgelopen dag waren maarliefst 10 waterpiepers op de baan gevangen, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Onderweg zie ik meerdere houtsnippen rondvliegen, altijd leuk! 

VRS Meijendel

Deze dag ben ik met Ghita en we hoeven ons niet te vervelen. Zodra de netten klaarliggen komen groepjes veldleeuweriken uit de lucht vallen, welke zich ook goed laten vangen. Het blijft natuurlijk een gokje wanneer het net dicht te slaan, zodat het aantal vangsten ook wel wat hoger uit kunnen vallen als we met minder tevreden zouden zijn geweest. Tja... Met bijna 30 exemplaren hoor je ons niet klagen. De meesten hebben nog wat trekvet en gaan er als een speer vandoor. 

Veldleeuwerik

Waterpiepers zijn net als veldleeuweriken één van de eersten die niet meer bij hun voedsel kunnen. Verborgen onder een laag sneeuw. Vandaag zijn er echter een stuk minder dan gisteren, maar we weten nog één exemplaar te ringen. Ook een roodborst, zanglijster en twee graspiepers komen nog op de daglijst. 

Waterpieper

De hele dag zien we ook wel wat beweging van watersnippen, maar in de middag gaan ze zowaar goed reageren op geluid. Uiteindelijk belanden tien exemplaren onder het net, waaronder een groepje van vier. Schitterende beesten die hopelijk elders nog teruggemeld gaan worden. Met behulp van de tekening op de tertials en de kleur en vorm van de staart en handpendekveren zijn ze na wat gepuzzel ook op leeftijd te brengen. Leuk! 

Watersnip

In het eind van de middag ontdekt een groepje kramsvogels ten slotte nog de heerlijke appels. Zes exemplaren kan ik ten slotte nog ringen.


Kramsvogel

Al met al een heerlijke dag in de duinen, waar tevens nog wat nonnetjes, kleine zwanen, slechtvalken, een blauwe kiekendief, pijlstaarten, krooneenden en een wilde zwaan langs vlogen. Voor de totalen zie hier