Klussen, presenteren en tellen

Vandaag is de klusdag bij VRS Meijendel. Het ringwerk vereist namelijk ook nogal wat onderhoudswerk. Altijd verbazend wat op zo'n ringbaan gedaan moet worden! Voordat ik richting Wassenaar ga, rijd ik echter eerst nog even langs de Gaatkensplas. Gisteren zwommen daar een topper en een geoorde fuut rond, maar op deze vroege morgen vind ik alleen een hybride kuifeend x tafeleend. Beetje jammer...

Hybride tafeleend x kuifeend

Op de ringbaan is het qua vogels niet heel spannend. Enkele boomleeuweriken zingen rond en de eerste vogels van 2019 worden geringd, uiteraard! Daar doen we het ten slotte voor.

Nadat ik in de middag nog een presentatie heb gegeven tijdens een Zuid-Hollands vogelaars overleg over mijn onderzoek in Rhoon, doe ik in de avond nog een slaapplaatstelling bij de Galgenplaat voor aalscholvers. Uiteindelijk tel ik bijna 90 exemplaren. Toch een mooi aantal!

Aalscholvers

Tegelijkertijd check ik ook de Sophiapolder, waar ik tussen de grote meeuwen nog zo'n 15 pontische meeuwen zie en ook zijn de eerste grutto's en de eerste lepelaar weer aanwezig. Voorjaar! Opvallend is ook nog een toendrarietgans tussen de grauwe gans. Een soort die maar zelden aan de grond te zien is op IJsselmonde.

Toendrarietgans

Lepelaar

Zeer vermakelijke dag op IJsselmonde!

Na gisterenavond al een poging te hebben gedaan om nog wintertalingen te vangen in de Zegenpolder, was ik ook vanochtend vroeg weer in de polder. Gisterenavond was het helaas mislukt, maar wel ving ik toen nog een meerkoet. Beter iets dan niets... Ook vloog toen nog een goudplevier rond, welke ook vanochtend nog aanwezig is. Zodra de zon opkomt verdwijnt hij echter uit de polder. Toch leuk, want ze zijn zeldzaam aan de grond.

Meerkoet

Zonsopkomst

Een wintertaling vang ik helaas ook vanochtend niet, zodat ik maar overga naar een poging om rietgorzen te vangen. Dat lukt gelukkig weer beter en zo'n tien exemplaren belanden in het net. Ook een vink is het haasje, en laat ik met een ring weer los.

Vink

De grootste verrassing van de ochtend zit echter niet in het net, en ik heb 'm ook niet gelijk door. Bij één van de netten zie ik namelijk opeens een vlinder vliegen. Leuk denk ik, de eerste kleine vos weer. Uiteraard maak ik dus wat foto's en even later is de vlinder verdwenen. Na maanden zonder vlinder heb ik de kenmerken niet helder, maar ergens zit hij niet helemaal lekker. Ik laat het maar voor wat het is, maar 's middags laat ik 'm toch nog maar even aan Laurens van der Wind zien. Dan is het duidelijk dat het terecht was dat 'tie niet lekker zit: het is een grote vos! Pas de derde waarneming van deze zeer zeldzame vlinder op IJsselmonde, dus een goed begin van het vlinderjaar!

Grote vos

's Middags doe ik met Laurens van der Wind en Matthieu Plaissier zoals gebruikelijk de maandelijkse wintertelling op de Sophiapolder. Onderweg daar naartoe kom ik in de Volgerlanden nog een vliegende boomleeuwerik tegen, een leuke verrassing!

Zulke verrassingen blijven even later uit op de Sophiapolder, maar het is zeker niet saai. Het voelt namelijk aan als voorjaar en de jas kan bijna uit, zo warm is het! Ook de eerste typische voorjaarsgasten zijn er weer. Zo komen de eerste drie kluten invallen, maar vliegen ook nog twee bontbekplevieren over, lopen er weer aardig wat scholeksters en zit op de dijk een roodborsttapuit. Verder zijn er nog de aantallen wintertalingen, tientallen pijlstaarten en opvallend genoeg ook een groep brandganzen die rondzwemt. Die zien we niet vaak op het eiland!

Kluten

Brandganzen

Roodborsttapuit

Als de telling is afgerond, is het ook tijd om gelijk door te gaan naar de volgende telling. Via de vogelwerkgroep heb ik namelijk de nodige vogelaars opgetrommeld om eens de slaapplaats van kokmeeuwen te tellen in de Waalhaven. De verwachting is dat daar duizenden meeuwen slapen, maar hoeveel precies is altijd onduidelijk. Vanaf verschillende punten tellen we vanaf zo'n 1,5u voor zonsondergang met ca. 15 man de kokmeeuwen, wat uiteindelijk een kleine 7000 exemplaren oplevert. Een groot succes deze telling! Zie hier voor het resultaat. Een leuke opzet die we wellicht ook de komende jaren gaan vasthouden.

Waalhaven

Al met al een diverse dag zo op het eiland IJsselmonde, maar het blijkt maar weer dat je je hier prima kan vermaken...

Eerste tekenen voor het voorjaar in R'dam-Zuid

Na de ringactie van twee dagen geleden, gaan Laurens van der Wind en ik vandaag eens kijken wat we daarvan nog terug kunnen vinden. Het blijkt al met al geen slechte ronde te zijn, waar op we 41 geringde vogels weten af te lezen. Van de 10 geringde kokmeeuwen van afgelopen woensdag weten we echter slechts drie exemplaren terug te vinden. Maar ondanks dat vermaken we ons ook prima met de nodige buitenlandse vogels, waarvan wel vele bekende exemplaren zin. Overigens ook weer enkele nieuwe exemplaren voor de winter, zoals de Deen W-W33 die de afgelopen jaren ook in de stad overwinterde.

Deense kokmeeuw W-W33

Het is qua samenstelling in de stad overigens wel duidelijk dat het voorjaar eraan zit te komen. De kleine mantelmeeuwen nemen overal toe, en ook blijken weer de nodige scholeksters aanwezig. Altijd prettig om die mooie beesten te zien! Ook zien we nog een enkele pontische meeuw, waarmee het al met al geen slechte dag is!

Scholeksters

Pontische meeuw

Kokmeeuwen ringen in Rotterdam-Zuid!

Vrijwel jaarlijks brengt Frank Majoor een bezoekje aan Rotterdam-Zuid om kokmeeuwen af te lezen, en eventueel te ringen. Vandaag was dat het geval en ik had gelukkig de tijd om hem te vergezellen. Het doel was met name om buitenlands geringde kokmeeuwen van een kleurring te voorzien, om het aflezen wat te versoepelen. Dat lukte helaas niet altijd, en we wisten enkel een Belgische en Finse kokmeeuw te pakken te krijgen.

Belgische ring

Kokmeeuw met Finse en nu ook een Nederlandse ring

Naast deze buitenlandse ving Frank ook nog wat ongeringde kokmeeuwen, zodat in de komende tijd weer wat meer is af te lezen. Toch leuk! Ook lazen we zelf natuurlijk nog de nodige ringen af, maar dat leverde geen grote verrassingen op.

Vers geringde kokmeeuwen

's Avonds deed ik nog een poging op de slaapplaats van de waterpiepers in de devel, maar het lukte helaas weer niet om vogels te vangen. De meeste gingen net in een ander gedeelte slapen, en ook op geluid reageren ze niet meer. Een smelleken die over kwam jakkeren was echter nog wel een leuke verrassing! 

Kleine trap in De Zilk

Gisteren werd een kleine trap ontdekt nabij De Zilk, net nog op Zuid-Hollands grondgebied. Na een geval tientallen jaren geleden was dit pas het tweede exemplaar voor deze provincie. Genoeg reden dus om vanmiddag even die kant op te gaan. Met Hans Bossenbroek arriveer ik in de loop van de middag op de locatie, waar de Zuid-Europese 'kip' gelijk in beeld is. Op afstand laat hij zich leuk bekijken, al foeragerend in een bloembollenveldje. Het blijft toch een prachtige soort, ondanks dat het alweer mijn vierde is in Nederland.

Kleine trap

Tijdens onze aanwezigheid wordt de vogel nog bijna verstoord door een wat te enthousiaste fotograaf, maar vliegen gaat de vogel niet. Tja, sommige mensen...

Fotograaf en kleine trap

De eerste kleine mantel en een ouwe bekende

Voor vandaag was flinke wind opgegeven, en dat bleek vanochtend ook wel. Niet ideaal om meeuwen te kijken, maar aangezien verder nog weinig te beleven is, was dat uiteindelijk toch waarom ik op de fiets stapte. Ik had ten slotte ook nog kruimels zat.

In mijn eentje vervolgens de hele route door Rotterdam-Zuid afgelegd, waarbij het opvallend was dat sommige locaties helemaal verlaten waren. Met name de parkjes en sloten direct tussen de huizen waren leeg, terwijl in grotere parken met meer ruimte volop kokmeeuwen zaten. Uiteindelijk lukt het me ondanks de harde wind nog 20 kokmeeuwen af te lezen, waaronder weer een zevental nieuwe exemplaren voor deze winter.

Poolse kokmeeuw W-TTVV

Duitse kokmeeuw W-AF876

Naast de kokmeeuwen lees ik nog een enkele andere meeuw af, waaronder ook weer de eerste kleine mantelmeeuw van het seizoen. Deze is weer mooi op tijd terug! Ook zilvermeeuw O-UR kwam ik nog tegen, één van de eerste meeuwen die ik aflas in de stad. Terugkijkend in de geschiedenis van de vogel zie ik dat ik 'm op 9 februari 2013 voor het eerst aflas, exact zes jaar geleden dus! Een trouwe gast is het wel gebleven overigens, de meeuw van de Maasvlakte. Ondanks de wind heb ik me dus toch nog aardig vermaakt!

Kleine mantelmeeuw Y-B||D

Zilvermeeuw O-UR

Matige vangsten en een Zegenpoldertelling

Gezien het feit dat ik deze week in Ambacht ben, is de verleiding groot om toch regelmatig naar buiten te gaan. Gisterenochtend deed ik zo weer een poging om rietgorzen te vangen en te ringen in de Zegenpolder. Dat viel echter niet mee, ik ving namelijk slechts een enkeling. Desalniettemin blijven het leuke beesten en er zitten er gelukkig nog genoeg! De meerderheid van de vogels die ik van blijken jonge vogels te zijn, waarvoor de staart een goede indicatie geeft. De staartpennen zij bij juveniele vogels namelijk puntig, en bij oudere vogels afgerond.

2kj rietgors

Gisterenavond deed ik nog een poging om waterpiepers te ringen op de slaapplaats in de Devel, maar dat was evenmin een groot succes. Uiteindelijk ving ik slechts één graspiepers en bleven de waterpiepers uit de buurt van het net. Hopelijk dat het later dit seizoen nog gaat lukken om wat exemplaren te ringen! De graspieper liet net als de eerder gevangen piepers overigens opvallend vetopslag zien. Kennelijk iets wat piepers gebruikelijk zijn te doen in de winter? Normaal gesproken leggen veel vogels 'trekvet' aan, een reserve om lange afstanden mee te kunnen overbruggen.

Graspieper en zijn vetreserve

Naast dat ringwerk heb ik vanmiddag nog de hele Zegenpolder geteld. Deze polder, waarin een experiment gaande is m.b.t. natuur-inclusieve landbouw, wordt wekelijks geteld en daar wil ik natuurlijk ook mijn steentje voor bij dragen. Het levert vanmiddag weer flinke aantallen veldleeuweriken op, waarvan enkele zich al broed verdacht gedragen. Zouden ze weer terugkomen als broedvogel?! Dat zou fantastisch zijn! Verder vermaak ik me nog met de gebruikelijke rietgorzen, waterpiepers, enkele kneuen en een grote zilverreiger.

Ross' gans in Zuid-Holland!

Vermoedelijk zwerft een Ross' gans al maanden door Utrecht, Noord-Holland en Zuid-Holland. Afgelopen jaar verbleef hij zo enige tijd rondom Reeuwijk en Zevenhuizen, maar ik had 'm in Zuid-Holland niet gezien. Aangezien het exemplaar gisteren bij Haastrecht opdook, besluit ik vanmiddag toch maar even die kant op te gaan. Aangezien ik toch in Ambacht was slechts een klein ritje. Samen met Hans Bossenbroek is even later deze dwaalgast uit Noord-Amerika snel gevonden, wel op een flinke afstand. Na enkele minuten van de vogel genoten te hebben zijn we weer uitgekeken en keren we huiswaarts. Wel weer met een nieuwe voor de Zuid-Hollandlijst!

Ross' gans

Polder bij Haastrecht

Halsbandparkieten, wintertaling en de eerste 'kwikresultaten'

Gisterenavond telde ik met Matthieu Plaissier de slaapplaats van halsbandparkieten in H.I.Ambacht. Op dat moment werden ook de andere slaapplaatsen rond Rotterdam geteld, om zo een totaalbeeld te krijgen van de halsbanden in de regio. We kwamen uiteindelijk op 251 exemplaren, waarbij de overgrote meerderheid uit het zuidoosten aan kwam vliegen. Vermoedelijk gaat het dus met name om vogels uit Dordrecht, Zwijndrecht en Sliedrecht etc. die in Ambacht komen slapen. Een kleiner gedeelte kwam uit noordoost wat met name Alblasserdamse vogels zullen zijn. Kennelijk is het in Ambacht goed toeven...

Halsbandparkieten

Daarna deden Matthieu en ik nog een poging om in de Zegenpolder houtsnippen of veldleeuweriken te vangen voor ringonderzoek, maar we hebben de techniek nog niet helemaal onder knie. We vingen dan ook geen doelsoorten, maar zagen wel een prachtige houtsnip op korte afstand lopen! Nu nog in het netje...

Wintertaling

Vanochtend deed ik, voordat ik naar de Dutchbirding Vogeldag zou gaan in Lunteren, nog een poging om een wintertaling te vangen. Dat lukte uiteindelijk wel, dus toch nog wat geringd dit weekend. Wederom een prachtig mannetje en alweer de derde deze winter. Al deze exemplaren ving ik in de ochtend, maar wellicht dat het in de avond nog wel beter gaat. Kijken of ik daar de komende tijd nog een keer een poging voor kan gaan wagen. Wie weet, genoeg te doen...

Overigens was het vervolgens op de DB-dag gezellig en leerzaam. Het meest smaakmakend was uiteraard de lezing over de 'gele kwikstaart' van Rhoon die in december in de Zegenpolder zat. Uit mijn verzamelde veertjes is echter gebleken dat het een complex beestje is, vermoedelijk een hybride met een citroenkwikstaart en een 'westelijke gele kwikstaart'. Zeer waarschijnlijk dus geen oostelijke gele kwikstaart, maar het onderzoek wordt nog vervolgd...