Gisterenavond was ik weer gearriveerd in Meijendel voor een nachtvangst en met het plan om vandaag ook de hele ochtend te ringen. Het duurde even voordat ik hulp had geregeld, maar uiteindelijk zouden vanochtend Erik-Jan Visser, Jeroen van der Giessen en Hans Bossenbroek mij helpen. Gisterenavond werd echter wel duidelijk dat een alaskastrandloper was gefotografeerd in Westhoek, langs de Friese Waddenkust. De mogelijkheid om eerder af te haken was dus wel ruim aanwezig.
Vannacht viel de vangst tegen en bleven de netten helaas leeg. Ook vanochtend blijkt tijdens de eerste ronde dat er vrijwel geen aankomst is. De meeste netten zijn leeg, helaas. Al vroeg komt echter al de melding dat de alaskastrandloper al in beeld is. Zo vroeg had ik dat niet verwacht, aangezien het nog even zou duren voor het hoog water is. We kunnen dus gaan afbreken en als de netten zijn opgeruimd verlaten we de ringbaan om af te reizen richting Friesland. De uiteindelijk totalen zijn
hier terug te vinden, met toch nog een spotvogel als leukste soort van de ochtend.
 |
| Spotvogel |
Onderweg naar het noorden stijgt de spanning of de Noord-Amerikaanse dwaalgast nog in beeld zou zijn als we daar aankomen. Het is per slot van rekening pas de eerste waarneming in Nederland, dus nogal een zeldzaamheid... Bij aankomst is de vogel echter al even uit beeld, want de duizenden strandlopers zijn binnendijks op de akker gaan zitten. Door het hoge water zijn ze van het slik gekomen, maar het is lastig zoeken tussen de vele bonte en krombekstrandlopers. Na een half uurtje is het even spannend, maar het blijkt om een breedbekstrandloper te gaan. Ook leuk!
Na een uurtje gaat het water weer zakken en trekken de eerste steltlopers weer het wad op. Wat een prachtige gezicht om die duizenden strandlopers over te zien trekken. Ongelofelijk, wat een plek. De hoop is dat de vogel nu weer zal worden gevonden, maar dat duurt nog even. Het blijft maar scannen, scannen en nog eens scannen van de vele strandlopers. Zo lopen er wel een tiental kleine strandlopers op het Wad, maar de alaska krijgen we niet gelijk gevonden.
 |
| Publiek... |
Opeens is er rond kwart over één paniek, een stuk verderop dan waar wij zitten te zoeken. Na een sprint zijn we ter plaatse en zien we de vogel al snel lopen voor de enorme groep steltlopers. Hij loopt eigenlijk helemaal in zijn eentje en valt daarom toch wel erg op. Prachtig! Hij laat zich op afstand mooi bekijken en we kunnen deze fraaie soort dus bijschrijven. Na een tijdje gaat hij steeds verder weg tot hij uiteindelijk uit beeld verdwijnt.
 |
| Alaskastrandloper |
We vertrekken daarom ook maar van deze locatie en besluiten de schildraaf in Leeuwarden op te zoeken. Deze vogel zwerft al weken door Noord-Nederland, nadat hij eerst door heel Engeland heeft gevlogen. De uiteindelijk herkomst is echter dubieus en de kans is aanzienlijk dat hij is ontsnapt of per schip hier is gekomen. De soort, die ten zuiden van de Sahara voorkomt, vertoont immers niet veel trekgedrag. Ondanks die onzekerheid wil je zo'n vogel natuurlijk wel even zien, maar dat valt toch niet mee. Na een dik half uur rondrijden en posten willen we 't eigenlijk voor gezien houden, maar dan loopt hij toch opeens op het dak. Mooi!
 |
| Schildraaf |
Op de terugweg stoppen we nog even bij de plasjes langs de N31, nabij Harlingen. Daar werden vandaag twee grauwe franjepoten en drie witwangsterns ontdekt. We vinden in de gauwigheid één exemplaar van de eerste soort, en twee van de tweede soort. De jonge witwangsterns, want die zien we, laten zich mooi foeragerend bekijken boven de slootjes. Een leuk kleed wat je niet veel ziet! Al met al dus een fantastische dag met een nieuwe soort voor Nederland en ook het nodige vertier daaromheen...
