Goed jaar voor visdief op de Sophiapolder!!

Vanavond is het weer zover en mogen we weer naar de Sophiapolder, om de kuikens in de kolonie te ringen. Elk jaar is dat weer een schitterende ervaring, maar afgelopen jaar was het succes helaas slechts en troffen we veel dode visdieven aan in de kolonie. Wat dat betreft kan het alleen maar beter, en dat is het gelukkig ook. Eenmaal in de kolonie is gelijk duidelijk het goed is, enkele eerste jonge visdieven vliegen al weg, maar op de schelpen kunnen we nog vele grote kuikens vangen en ringen. Ook liggen er nog ca. 15 nesten en zitten er visdieven in alle soorten en maten. Uiteindelijk kunnen we maar liefst 84 kuikens ringen, waarvan ongeveer een kwart ook een kleurring krijgt. Helaas hebben we te weinig kleurringen, maar al met al een gigantisch succesvol jaar! 

Jonge visdief

Naast de visdieven alarmeren er dit jaar geen kokmeeuwen, helaas, maar we hebben er weer genoeg stormmeeuwen gebroed. We vinden uiteindelijk nog zo'n 10 kuikens die we ook van een ring kunnen voorzien. De kluten die op het eiland broedden hebben als we op het eiland zijn erg kleine kuikens, en kunnen we zodoende niet van een ring voorzien. Dat is dan weer jammer. Desalniettemin een groot succes weer, zeker voor visdief, wat een soort is die het erg slechts doet in Nederland de laatste jaren! 

Kolonie ligt er mooi, kaal bij dit jaar

Stormmeeuw

Het had wat voeten in de aarde...

Afgelopen dinsdag en woensdag werd de steenarend weer gezien, deze keer boven het Mosselse Veld, in Planken Wambuis. Op woensdag werd hij daar ook laagvliegend en invallend gezien, wat erop duidde dat hij zeker op deze plek rondhing en waarschijnlijk wel een prooi zal hebben liggen. Donderdag was ik dan ook om 8 uur present op het uitkijkpunt De Valenberg. Maar helaas. Na 8 uur posten moest ik onverrichter zaken weer richting Ambacht. Het posten leverde wel de lammergier op van de Hoge Veluwe, die vanaf de Valenberg op kilometers afstand herkenbaar was te zien. Dit exemplaar hangt ook al lange tijd in Nederland rond, en betreft een uitgezette vogel uit de Alpen. Vanaf het kijkpunt is zo wel goed te zien hoe klein de Veluwe eigenlijk is voor die grote roofvogels. In een kort tijdsbestek kunnen ze kilometers afleggen en weer in andere, mooie terreinen terecht komen. 

Mosselse Veld

Deze lammergier had zowaar ook nog even mot met een zeearend. Gaaf natuurlijk, waarbij de lammergier nog een flinke slag groter bleek dan de arend. Verder zorgden wespendieven, grauwe klauwier, kwartel, kruisbekken, grauwe vliegenvanger en een groep raven voor de nodige afwisseling. Die laatsten zaten ook vaak recht voor het kijkpunt op de grond, waar dus vermoedelijk een prooi lag. Ik sluit niet uit dat de steenarend daar ook de hele dag bij heeft gezeten...

Lammergier

Gisteren had ik ook weer wat tijd om wat uurtjes te spenderen, dus toch maar weer gedaan. Nu van 9 tot 13u, maar weer geen arend. Wel was de kwartel weer regelmatig te horen, was de grauwe klauwier nog present en maakte de lammergier wel nog z'n rondje. Na het middaguur taaide ik af met Hans Bossenbroek en gisterenmiddag vond ik vervolgens in de Zegenpolder wel een roepende kwartelkoning. Een erg leuke ontdekking natuurlijk. Pas de tweede zingende vogel op IJsselmonde en ook mijn tweede waarneming van deze soort op het eiland. De eerste stootten we in het najaar op uit een ruig veld. Ook gaaf, maar deze was ook erg leuk. Kort na de ontdekking zag ik deze nota bene ook nog even over het tarweveld vliegen en weer invallen. 

Grauwe klauwier

Vandaag moest die steenarend er dan maar aan gaan geloven. De aanhouder wint zeggen ze, dus tja... Zelf had ik geen auto tot mijn beschikking, maar Albert en Matthijs Molenaar gelukkig wel, dus zo togen we met z'n drieën richting De Valenberg. Wederom waren we niet de enige, want gisterenmiddag was de vogel toch weer gezien, maar toen op het heideterrein ten westen van het uitkijkpunt. Dat moesten we deze ochtend ook nog maar in de gaten houden. 

Net als de afgelopen dagen was het niet saai, met ook weer de lammergier die nu ook richting het Mosselse veld vloog. Goed vliegweer voor rovers, maar daar maalt die steenarend helaas niet om... Na uren posten maken we nog een rondje in de buurt. Een mooie groep appelvinken, kruisbekken en nog twee zingende fluiters verder, maar van de arend geen spoor. Rond half 5 staan we weer op het uitkijkpunt. Ook daar is geen beweging gezien, tja. We speculeren wat, waar zal die zitten, heet het nog zin om te wachten enz. Plotseling is het dan Albert die leven in de brouwerij brengt en met een "hé, wat vliegt daar?" de steenarend aankondigt! Hij komt van rechts laag aanflappen en laat zich gelijk schitterend zien. Wat een beest. Eindelijk!! Recht voor het kijkpunt gaat hij cirkelen en maakt vervolgens in een kwartier flink hoogte, om hard richting noordoost uit beeld af te glijden. Het is gelukt! Nog nooit zoveel moeite moeten doen voor een nieuwe soort, maar deze was het wel waard...

Steenarend

Even later blijkt dat iemand hem vanaf een wandelpad in het zuiden van het Mosselse veld heeft opgejaagd waarschijnlijk. Hij zat dus gewoon de hele dag op dat veld en het verklaard wel waarom dit zo'n verschrikkelijk, lastige vogel is om te zien. Maar het is gelukt, dus om 17u verlaten we blij en opgelucht de Planken Wambuis en kan ik een streep zetten onder deze schitterende vogel, die het dus al maanden in Nederland uit weet te houden!

Geen steenarend, wel een Franse monniksgier

Afgelopen week kon nog één nieuwe kluut worden geringd in de Crezéepolder en vingen we nog enkele exemplaren terug die al geringd waren. Ook enkele kieviten moesten het natuurlijk nog ontgelden. Ondanks dat de afgelopen week de steenarend niet werd waargenomen, besluit ik vanochtend weer een paar uur te posten vanaf Deelen, in de hoop dat hij weer vanaf de Hoge Veluwe zal opstijgen. Enkele uren speur ik de lucht af vanaf de 'kersenkraam', maar van de steenarend ontbreekt ieder spoor. Wel komt een rode wouw nog fraai langs, ook mooi! 

Rode wouw

Wanneer ik op weg ben richting huis, krijg ik de melding door dat vannacht een monniksgier in Nederland heeft overnacht, ergens in Utrecht. Ai... Gisteren werd het lang overspoeld met vale gieren, en kennelijk was daar ook een monniksgier mee meegekomen. De vogel is nu opgevlogen, dus ik ga er vanuit dat hij niet meer twitchbaar zal zijn. In de loop van de middag volgen echter toch weer wel meldingen uit de buurt van Breukelen en rond vieren blijkt hij daar toch ergens nog aan de grond te zitten. Ik bedenk me geen moment en een klein uurtje later sta ik naar het bakbeest in het weiland te kijken.

Twitchers bij de monniksgier

Monniksgier is voor mij nog een nieuwe soort, na het missen van de vogel in 2019. Een fijne inhaler dus. Dit exemplaar is in tegenstelling tot dat beest wel geringd, maar blijkt wild geboren te zijn in Frankrijk. De populatie waar hij vandaan komt houdt nu zichzelf in stand en nieuwe vogels worden niet uitgezet. De ouders van deze monniksgier blijken ook allebei in het wild geboren te zijn, alhoewel één ouder een slordige 500 kilometer is verplaatst. Tja... Hopelijk wordt de vogel aanvaard, een prachtige soort is het sowieso! 

Monniksgier

Mierenkrekels en natuurlijk weer kieviten

Afgelopen week was er weer eentje net zoals de weken ervoor. Ik kon weer enkele kieviten ringen en ik wist de steenarend weer eens te dippen. Maandag en dinsdagochtend werd hij gezien vanaf Deelen, woensdag postte ik daar tevergeefs van 9 tot 12u en op donderdag kwam hij weer keurig langs rond 10u. Tja, van het weekend ook geen tijd en de vogel werd (gelukkig...) ook niet gezien. Dan maar wat foto's nog van kieviten en in de Zegenpolder hing ook nog even een tweetal casarca's rond. 

Vliegveld Deelen

Kievit GKO4

Casarca's

Vliegvlug kuiken GHO5

Bijna vliegvlug kuiken GJO0

Voor werkzaamheden moest ik vandaag voor de verandering eens in Limburg zijn, rond Roermond. Dat was op zich al geen straf met wat zingende spotvogels, geelgorzen, grauwe vliegenvanger en natuurlijk een prachtige omgeving. Op de terugweg besluit ik eens langs Cuijk te rijden, waar vorig jaar een populatie mierenkrekels werd ontdekt. 

Sprinkhanen vind ik naast vogels wel de leukste soortgroep die Nederland rijk is, en deze nieuwe soort in ons landje ontbrak nog op mijn lijst. Natuurlijk ontbreekt daar ook nog steeds de kleine wrattenbijter die op een militair oefenterrein zit op de Veluwe, maar mierenkrekels had ik ook nog nooit gezien. Op de locatie in Cuijk aangekomen duur het niet lang voor ik de miniscule krekeltjes gevonden heb. Ze rennen hard door de mierenkolonie heen-en-weer. 

Mierenkrekel

Wat dat betreft is het weer eens wat anders om zo'n kleine soort te zien. Vaak vind je sprinkhanen en zeker ook krekels op geluid, maar deze soort moet je echt op zicht doen. Desalniettemin een fraaie soort! 

Mierenkrekel

Vanavond ben ik voor een vleermuisonderzoek in Poortugaal nog even in de polders in Rhoon. Leuk is daar kievit GJO1 die ik vliegvlug aantref op een perceel bruine bonen. We kunnen nog twee kieviten ringen en leuk is een groep van 8 casarca's die overkomt. Een fraaie soort die zich het vaakst in de zomermaanden op IJsselmonde laat zien.

Kievit GJO1

Casarca's

Kluten ringen en een snor in Ambacht!

Deze ochtend ben ik weer met enkele vogelaars uit Ambacht in alle vroegte in de Crezéepolder. Net als afgelopen jaar willen we namelijk weer zoveel mogelijk jonge kluten ringen. Het afgelopen jaar heeft dat toch een aantal leuke aflezingen opgeleverd. Zo werden twee exemplaren in het vroege najaar op een ruiplaats afgelezen in de Oostvaardersplassen, terwijl in de winter een exemplaar in Frankrijk werd dood gevonden en er eentje in het zuiden van Engeland werd afgelezen. Dit voorjaar zijn op twee plekken in Zuidwest-Nederland individuen afgelezen, maar van een broedvogel ergens is helaas nog geen sprake.

Nu lopen in de Crezéepolder weer volop kuikens rond, van het eerste deel van de bijna 100 nesten van kluten in het terrein. Uiteindelijk lukt het ons om 8 exemplaren te ringen. Daar zitten al enkele grote exemplaren bij. Enkele hele jonge kuikens laten we nog zwemmen. En nu hopen op de eerste aflezingen weer! 

WPBE

Kluut WCB6

Tijdens het ringen begint in het riet in de zuidoosthoek van de polder nog een snor te zingen. Eindelijk! Het hele seizoen zit tenminste al één snor in het noordelijke deel, maar dit exemplaar zit nu op Ambachts grondgebied. Voor mij is het daarmee mijn 222ste soort in de gemeente, nadat ik eerder dit jaar al grote karekiet en reuzenstern kon bijschrijven. Een geslaagd ochtendje zo! 

Steenarenddip met wat verzachtende waarnemingen

Afgelopen zaterdag was ik weer eens in het Waalbos. Het is daar een buitengewoon goed jaar voor kieviten en ik zag dan ook diverse jongen rondvliegen. Mooi! Ook de tureluurs lopen nu rond met kuikens, waaronder een geringd exemplaar die op zijn overwinteringsplek in Portugal is geringd. Toch leuk! Roodborsttapuiten zijn dit jaar ook toegenomen in het gebied en alarmeerden ook volop. Fraaie beestjes! 

Roodborsttapuit - man

Tureluurkuiken

Geringde tureluur

Verder kon ik natuurlijk de afgelopen dag ook nog de nodige kieviten ringen. Diverse jongen vliegen al rond, dus dat is mooi! Het is nu in ieder geval al beter dan volgend jaar, dankzij het natte voorjaar doen ze het goed. 

Ze blijven leuk - hier een wat ouder kievitskuiken

Tijdens het thuiswerken wordt ik vanochtend weer eens opgeschrikt door de melding van een steenarend. Het is alweer een paar weken terug dat die voor het laatst was gezien, maar vanochtend was het dus weer zover. Het beest vloog over de Hoge Veluwe naar het oosten. Best wel een kans dat hij dan nu weer op het vliegveld Deelen zat dacht ik, dus met Laurens van der Wind rond 12u die kant opgegaan. We besluiten deze keer vanaf het Landgoed Vrijland te gaan posten. 

Het is lekker zinderend warm, maar uit de bosrand valt het niet tegen. Uit de akker roept een kwartel en op diverse plaatsen zijn buizerds aan het zweven. Van de steenarend helaas geen spoor en het blijft rustig in de lucht. Wel passeert nog een boomvalk en zweeft even een tweetal wespendieven boven ons, terwijl de veldleeuweriken non-stop doorzingen. 

Uitzicht op het bosje waar de steenarend enkele malen in zat

Wespendieven

Rond half 5 taaien we toch af om weer op tijd thuis te zijn. Teruglopend treffen we nog een bruine vuurvlinder, maar even later is een aardbeivlinder nog een leukere verrassing. Dankzij wat leuke waarnemingen viel deze dip van de steenarend die al maanden in Nederland rondhangt toch weer wat mee... 

Aardbeivlinder

Hele geslaagde 'schreeuwarendactie'!!

Gisterenochtend werd ik tijdens het ringen van kieviten opgeschrikt door een melding van een schreeuwarend in Limburg. De vogel vloog echter op en er was geen aanleiding om die kant uit te reizen. Tijdens het avondeten volgde echter nog een waarneming, een stuk richting het zuidwesten vanaf de oorspronkelijke plek, nabij Soerendonk. De waarneming werd gedaan rond 19u, dus een mooi moment voor een arend om een plekje op te zoeken voor de nacht. Vervolgwaarnemingen kwamen er niet gisterenavond, maar enkele kilometers ten zuidwesten van de laatste plek ligt een mooi, rustig gebied, waar de kans groot is dat hij de nacht gaat doorbrengen. Dat denk ik tenminste, dus ik pols diverse vogelaars, maar niemand gaat een poging wagen. Zelf schat ik de kans redelijk in, dus na een ochtendje vleermuisonderzoek rij ik gelijk door naar Noord-Brabant. 

Soerendonk, Kranenveld

Rond 7u kom ik op de locatie aan en verken ik wat de omgeving. Het is daar schitterend, met veel afwisseling tussen heideterreintjes, bossen en relatief kleinschalige landbouw. Geelgorzen, grote lijsters en boompiepers laten zich horen. Na een kort rondje installeer ik mezelf op het Kranenveld, waar rond half 9 de buizerds al de lucht in gaan. Het is schitterend weer en zeker geen straf, met overvliegende appel- en goudvinken, een zingende wielewaal en een fraaie roerdomp die een aantal keer overkomt. 

Roerdomp

Het wordt nog beter als er opeens een hop begint te zingen bij het veld. Even later zie ik hem ook mooi voorbij vliegen, wat een leuke verrassing! Ook als de schreeuwarend niet op komt zetten is het eigenlijk al een geslaagde ochtend. Rond half 10 is er nog steeds geen arend en lijken al de roofvogels wel de lucht in te zijn, inclusief nog een wespendief. De hop verplaatst zich over honderden meters, maar die wil ik nog wel even opzoeken en hem op de foto zetten. Daarvoor loop ik eerst nog een stuk richting het westen, omdat de kans ook wel aanwezig is dat de schreeuwarend daar ergens overnacht heeft. Geen spoor echter, maar de hop laat zich even later wel schitterend zien en horen. Wat een fraai beest! 

Hop

Ondertussen is het alweer half 11 en ik check nog even een mooie plas die daar ligt. Langs de oever scharrelen twee kleine strandlopers, altijd leuk natuurlijk. Terwijl ik wat plaatjes maak valt mijn oog op een hoog afzeilende zwarte ooievaar. Erg leuk! De vogel lijkt een stuk verder op in te vallen.

Zwarte ooievaar

Kleine strandloper

De waarneming heb ik nog maar net ingevoerd als ik dan opeens een grote vogel laag over de heide aanzie komen. Gelijk is duidelijk dat het om de schreeuwarend gaat. Eén stoot adrenaline is het gevolg. Eerst kijken, dan wat foto's proberen te maken. De vogel verdwijnt echter laag achter een heuvel, dus ik moet honderd meter lopen om 'm überhaupt weer in beeld te krijgen. Dan is hij alweer een stuk opgeschoven en maakt dan snel hoogte, om na een aantal minuten hoog cirkelend richting het zuidwesten te verdwijnen. Oef... Tussendoor heb ik de vogel ook nog gemeld, maar er is werkelijk niemand in het gebied die de vogel eventueel ook nog op zou kunnen pikken. 

Schreeuwarend (met buizerd)

Het was een hectische, maar fraaie waarneming van deze grote zeldzaamheid in ons land. De plaatjes blijken helaas wat mager, maar de belangrijkste kenmerken zijn gelukkig zichtbaar. Daarbij heb ik hem fraai in de telescoop gehad. Wat een beest en wat een geslaagde actie... Menig berichtje was het gevolg van vogelaars die het toch wel een goeie actie vonden. Tja, ik had ze gewaarschuwd...