Een weekje in het Sauerland

Afgelopen week was ik op vakantie rond Winterberg, in het Sauerland in Duitsland. In deze regio met veel bos, weilanden en rust zaten nog wel de leuke soorten en vooral ook vlinders. Zoals wel vaker in Duitsland zaten in de dorpjes veel Europese kanaries en zwarte roodstaarten. Leuk om die verschillen gelijk te zien! Ook kramsvogels en grote lijsters waren algemeen, welke in flinke groepen aan het foerageren waren in de weilanden.

Grote lijster

Wat meer richting het bos hoorde je eigenlijk overal wel goudvinken. Zien deed je ze dan weer niet, maar duidelijk aanwezig waren ze wel. Ook waren natuurlijk veel rode wouwen aanwezig, en slechts één keer zag ik een tweetal zwarte wouwen. Zwarte ooievaars zaten ook in die regio, maar ook deze waren niet dik gezaaid. Uiteindelijk zag ik een viertal van deze mooie vogels!

In de bossen vlakbij het park waar wij zaten was het qau vogels toch weer net wat anders dan in Nederland. Veel kuifmezen, glanskoppen en op de wat nattere plekken matkoppen, maar ook kortsnavelboomkruipers waren aanwezig. Zwarte specht hoorde ik diverse malen en op open plekken zat allicht een paartje grauwe klauwier. Deze soort was, zoals gebruikelijk, dus goed vertegenwoordigd! Aan de rand van het bos kwam ik ook nog twee keer een grijskopspecht tegen. Dit is dan weer een soort die niet in Nederland voorkomt, en het blijft een fraaie soort om zo in het buitenland tegen het lijf te lopen. Naast de mooie roep is het natuurlijk een prachtige vogel om te zien!

Grauwe klauwier

Grijskopspecht

In het dal waar we vlakbij zaten, hoorde ik op een avond nog een kwartel zingen en langs een stroompje zaten zeker twee sprinkhaanzangers te ratelen. De grootste verrassing wat vogels betreft zag ik overigens ook in deze dalen, want op een middag liep ik opeens een klapekster tegen het lijf! Ik had niet verwacht dat deze soort hier broedde, en uiteindelijk zag ik zeker drie exemplaren in de buurt. Erg leuk om deze wintergast en voormalige broedvogel uit Nederland hier te treffen!

Klapekster

Naast vogels was er qua insecten ook nog genoeg te beleven. Niet wat libellen betreft, want ik zag niet meer dan een grote keizerlibel, lantaarntje en een bosbeekjuffer, maar vlinders zaten er wel! De aantallen vielen me wel enigszins tegen, maar toch lukte het me om nog een aantal soorten te vinden die in Nederland niet voorkomen. Zo zaten in het dal waar we zaten in wat prachtige grasranden purperstreepparelmoervlinders. Een prachtige vlinder, maar de meeste waren al aardig 'afgevlogen' en zagen er niet zo mooi meer uit.

Purperstreepparelmoervlinder

Prachtige bloemrijke randen

Op kalkgraslandjes op een wat hoger gelegen stuk waren mijn verwachtingen ook hoog, maar de aantallen vlinders waren daar helaas laag. Veel distelvlinders en koevinkjes, maar slechts een enkele purperstreepparelmoervlinder en een klaverblauwtje. Dichterbij het bos waren de soorten dan weer wel leuker, met keizersmantels en het fraaie morgenrood. Deze vuurvlindersoort bleek allicht op open plekken in het bos aanwezig. Een prachtig felgekleurde soort die ik op meerdere locaties zag!

Klaverblauwtje

Morgenrood

In het bos bleek op de open plekken ook boserebia voor te komen. Een soort van een familie waar we in Nederland überhaupt geen soorten van hebben. Altijd leuk dus! Ook een grote weerschijnvlinder zat nog voor me op het pad en ik kwam een enkele bruine vuurvlinder tegen. Al met al toch nog wel wat leuke soorten, alhoewel ook de hitte van tegen de 40 graden geen goed gedaan zal hebben. Veel vlinders zoeken ook dan de schaduw op natuurlijk...

Boserebia

Bruine vuurvlinder

Grote weerschijnvlinder

Keizersmantel

Ten slotte waren er ook nog de sprinkhanen natuurlijk. Overal was het gezoem van greppelsprinkhanen niet van de lucht, en ook gouden sprinkhanen waren goed vertegenwoordigd. Op enkele plekken klonk ook de zang van kleine groene sabelsprinkhanen. Een kleinere variant van de grote groene, welke in Nederland op slechts enkele plaatsen in het oosten voorkomt. Op een open plek in het bos hoorde ik daarnaast ook nog enkele steppesprinkhanen. Genoeg om van te genieten dus, terwijl een rode eekhoorn mij in de gaten hield vanuit een veilig hoog plekje...

Kleine groene sabelsprinkhaan

Rode eekhoorn

Na de vakantie rijden we terug via Limburg. In het Limburgse Eys maken we zo nog ene tussenstop voor de braamparelmoervlinders die daar de laatste tijd worden gezien. Terwijl we richting de locatie lopen rommelt het al vervaarlijk, en door het naderend onweer hebben we dan ook niet veel tijd. Gelijk na aankomst zien we gelukkig de doelsoort boven de akkerdistels vliegen, maar zitten doet het beestje helaas niet. Hij verdwijnt tussen de struiken en komt niet meer terug voordat we vertrekken richting de auto. Jammer, maar de soort is wel gezien. Aangezien van deze soort op deze plek een populatie aanwezig lijkt te zijn, zal het echter niet moeilijk zijn om ook in de toekomst vaker deze soort op te zoeken... Dat moeten we dus maar doen.

Plek braamparelmoervlinder