woensdag 30 september 2020

Spannend middagje op de Maasvlakte

Gisteren leverde een rondje door het Waalbos weer de eerste overvliegende veldleeuweriken en koperwieken over. Verrassend was ook een groepje van vier beflijsters die mooi langs kwamen vliegen, pas mijn 2e najaarswaarneming van deze soort op IJsselmonde! In het Waalbos blunderde ik vervolgens zowaar weer tegen een bladkoning aan en waren nog twee paapjes ter plaatse. Al met al is het leuk vogelen op IJsselmonde de laatste tijd en zelfs uit huis. Gisterenmiddag leverde het thuiswerken achter m'n bureau nog een blauwe kiekendief en alweer de 3e zeearend op. Niet gek! 

Bosjes in het Waalbos waar de 'blako' zat

Langs de kust is het uiteraard nog beter, en zo ben ik vanmiddag nog even met Ferry van der Lans op de Maasvlakte. Gisteren was hier een waarschijnlijke Siberische braamsluiper gevonden, dus voor de Zuid-Hollandlijst is het de moeite om weer eens de Maasvlakte op te zoeken. Van het exemplaar was namelijk een poepje verzameld, zodat het met het onmisbare DNA (om zeker te zijn van deze zeldzame soort) in ieder geval goed zit. Als ik aankom op de Maasvlakte 2 heeft Ferry de vogel al gevonden en laat hij zich leuk bekijken. In tegenstelling tot de meeste vogels zit dit exemplaar niet in de duindoorns, maar hij wil graag naar de luzernestrook aan de andere kant van de weg. Even flink wat hoogte maken om over de vrachtwagens te komen en dan zit hij weer op z'n stekje langs het spoor. Tijd voor ons om nog even naar de Vuurtorenvlakte te rijden.

In een kruidenstrook op de vlakte treffen we gelijk een grasmus en twee bladkoningen. Spannend vogelen! De bosjes blijken verder geen zeldzameheden te bevatten, maar met nog een velduil op de vlakte en de nodige gekraagde roodstaarten is het zeker niet saai om rond te lopen. Een boompieper (helaas een normale) valt nog in, maar verder dan dat komen we niet. We besluiten dan ook nog even naar het oude deel van de Maasvlakte te rijden.

Vuurtorenvlakte
Voordat we daar aankomen komt een beflijster over de auto zetten, maar in de bosjes treffen we weinig spektakel helaas. Roodborsten, heggenmussen en tjiftjaffen zien we wel, o.a. langs de Antarcticaweg en bij de Lyondell parkeerplaats. Ook de bosjes langs de Missouriweg moeten nog gecheckt worden, wat gelijk een spannend beest oplevert in de eerste de beste bosjes op het dijkje. Het is een 'acro' die zeer traag door de bosjes schuifelt en dan ook regelmatig onzichtbaar is. We zien 'm vrijwel de hele tijd aan de achterkant van het bosje en hij komt nauwelijks helemaal vrij. Langzaam aan wordt echter wel duidelijk dat het om een struikrietzanger gaat, vanwege de grijsbruine bovendelen, wittige onderdelen en Ferry ziet ook de kort handpenprojectie. Helaas moet ik vertrekken, waarna Ferry de vogel ook nog wat beter ziet. Plaatjes zitten er voor ons niet in, dus aanvaarding achten we kansloos. Helaas! Iedereen is van het voorjaar ten slotte al overspoelt met struikrietzangers, waardoor er ook weinig (geen) animo was voor deze vogel... Desalniettemin een vermakelijk middagje op de Maasvlakte. 

Missouriweg, Maasvlakte

Geen opmerkingen:

Een reactie posten