Om de overuren van de zomer enigszins op te maken, heb ik voorlopig elke week een dag vrij. Vandaag is dat voor het eerst, dus ik besluit maar weer 's naar de Maasvlakte te gaan. Ik begin met vogelen op het oude deel, waar ik enkele complexjes check rond het Distripark. Meer dan wat zwartkoppen, heggenmussen, witgatten en roodborsttapuiten levert het niet op, alhoewel een langsjakkerende smellekn altijd leuk is natuurlijk. Vervolgens struin ik door de strook bij de Antarcticaweg, waar een kleine barmsijs zich heel fraai laat bekijken. Over het Yangtzekanaal vliegt een kuifaalscholver langs en ik stoot opeens een spannend beest op in de begroeiing. Hij duikt gelijk weer een struikje in, maar als de vogel daar weer uitvliegt verdwijnt hij hard en ver tussen de industrie uit beeld. Ai, helaas... Formaatje van een kleine karekiet, maar het beest leek lichter, we zullen het nooit weten...
 |
| Bosjes langs de Antarcticaweg, links het Yangtzekanaal, rechts industrie... |
Langs de buitenrand van Maasvlakte 2 loop ik vervolgens nog kilometers door de duindoornrand, wat nog een boompieper, tapuit en roodborsttapuit oplevert. Geen krentje daar, maar het is wel de moeite want de laatste jaren lijken hier wel de beste soorten op te duiken. Om half 2 zet ik koers richting de Vuurtorenvlakte om daar nog wat te vogelen, maar dan word ik gebeld dat de lederschildpad weer op de Oosterschelde is gezien. Dit bizarre dier was daar gisteren ontdekt, maar helemaal lekker kwam het toen niet uit. Nu zet ik gelijk koers richting Wemeldingen, want het is nogal een reptiel. Lederschildpadden komen eigenlijk overal voor waar geen land is, maar komen op een paar plekken in de tropen aan land op eieren te leggen. Ze zijn ruim 2 meter lang, dus werkelijk enorme schepsels. Nu zo'n beest in Nederland rondzwemt mag ik die niet missen natuurlijk.
Om 15u kom ik aan, maar het beest is dan al een uur uit beeld en het gaat ook gelijk drie kwartier plenzen. Als we om kwart voor vier de auto weer uitkruipen duurt het niet lang voordat ik op grote afstand opeens een gek ding uit het water zie steken, dat moet 'm zijn! Naast zijn kop laat hij af en toe ook de bovenkant van de schild zien, maar na een half minuutje is het beest weer onder. Na zo'n 10 minuten pikken we hem weer op, een paar honderd meter naar het oosten. Het beest zwemt flink door. Na weer een kwartiertje is dat weer het geval, zodat we besluiten ook maar naar het oosten op te schuiven.
 |
| Oosterschelde bij Kattendijke |
Net ten westen van Wemeldinge zie ik het dier dan opeens vlak onder de kant. Schitterend en wat een enorm gevaarte! Ook vanaf hier laat hij zich weer enkele keren zien, maar zwemt wel weer verder van de kant af. Leuk dat het gelukt is!
 |
| Kop (boven) en schild van de Lederschildplad |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten