Om de puzzel van de waterpieperslaapplaatsen verder op te lossen, besloot ik vanochtend naar Polder Bonaventura te gaan. Hier ligt een spruitenstoppel waar in de kerstvakantie een flinke groep waterpiepers op aanwezig bleek te zijn, maar qua ligging zouden ze zowel in het Oudeland van Strijen als in Polder Groot Koninkrijk kunnen slapen. Reden genoeg dus om een keer met zonsopkomst te posten waar ze vandaan zouden komen. Als ik daar iets na half 9 aankom, blijken de eerste waterpiepers al aanwezig. Maar al snel volgen er meer, die komen uit het noordoosten. Ze sliepen vannacht dus in Polder Groot Koninkrijk, is dat ook weer opgelost!
De groep loopt echter toch ook weer mooi vooraan op de spruitenstoppel, dus ik kan het natuurlijk niet laten om die weer goed af te kijken naar geringde vogels. Tussen de tientallen waterpiepers kom ik inderdaad weer twee bekende geringde vogels tegen, R/YWN en R/RYN. Leuk dat ze hier nog lopen! Maar dan schrik ik toch behoorlijk, want opeens komt vrolijk de Siberische waterpieper mijn beeld inlopen! Waar het afgelopen februari nog even zoeken was of het inderdaad een Pacifische waterpieper was, is het nu gelijk duidelijk. De kenmerken kloppen allemaal en de vogel komt precies hetzelfde over als afgelopen winter. Dezelfde zwarte halsvlek, niet spierwit maar ook niet heel buff op de onderdelen, bruinroze poten en ook de rest klopt exact. Wat een verrassing dat hij toch is teruggekeerd! Afgelopen weken was ik al een paar keer wezen zoeken in deze hoek van de Hoeksche Waard, maar het was niet gelukt om 'm te vinden. De focus lag natuurlijk meestal ook op het aflezen van kleurringen en niet zelden lopen ze ook in Polder de Mijl op flinke afstand. Maar zo mooi als ik 'm vanochtend zag, heb ik 'm afgelopen jaar ook niet gezien. Wat een schitterende vogel is het toch!
 |
| Siberische waterpieper |
Mijn camera had ik natuurlijk thuis laten liggen, maar door de telescoop lukt het me gelukkig om in ieder geval herkenbare plaatjes te maken met mijn telefoon. Toch jammer, want hij liep echt heel dichtbij de auto...
 |
| Siberische waterpieper |
Na deze grote verrassing reed ik door richting Polder de Hooge Nesse, waar ik op de spruitenstoppels een groep van zeker 130 piepers tref. Het grootste deel zijn waterpiepers en na intensief speurwerk lukte het om liefst 26 geringde vogels af te lezen! Echt veel en ook een geringde vogel die recent in Polder de Mijl liep, de plek waar vorig jaar de Siberische waterpieper liep. Die groep bleek ook op die plek verdwenen, waardoor een deel dus in de polder bij Strijen zit en een ander deel is verkast naar IJsselmonde. Geinig!
Op het eind van de middag kon ik nog twee bokjes ringen in de Volgerlanden, waarna ik vanavond met Rutger weer een rondje door de Crezéepolder en Sandelingen-Ambacht maakte. In de Crezéepolder zagen we o.a. wel een fraaie ransuil en diverse houtsnippen, maar door het windstille weer lukte het helaas niet om wat te vangen. In Sandelingen-Ambacht vingen we uiteindelijk twee houtsnippen, waaronder een fraai adult exemplaar met diverse ruigrenzen. Tevens werd ook het verschil in snavellengte wel duidelijk, er is behoorlijke variatie op dat gebied...
 |
| Meerdere generaties armpennen |
 |
| Eén handpendekveer was niet doorgeruid |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten