zaterdag 12 november 2022

Tweede wintertelling en zowaar een nieuwe soort voor IJsselmonde

Vanochtend stond de maandelijkse wintertelling van de Sophiapolder weer op het programma. De tweede alweer deze winter en rond een uur of acht worden we met z'n vieren overgezet naar het eiland in de Noord. Op het eiland zitten zoals altijd flinke aantallen eenden, ganzen en kieviten, maar we hopen zeker in november altijd op een verrassing op de dijk. Een frater, sneeuwgors of een leuke tapuit zou toch eens moeten kunnen?!

Pijlstaart

We beginnen op de Noordpunt waar we voor de daglijst soorten als roodborst, kneu, cetti's zanger en holenduif scoren. Vervolgens zakken we langzaam af naar het zuidelijke deel en zakt ook het water, waardoor de aantallen vogels op het eiland toenemen. Op het eiland lopen honderden kieviten in het lage water, maar daartussen ook nog 40 kemphanen, twee bonte strandlopers en een zwarte ruiter. Ook zwemmen er zeker nog ca. 650 wintertalingen en vinden we nog 20 pijlstaarten. Een aantal zijn daarbij duidelijk ziek, net zoals we dat een maand geleden al zagen. Vogelgriep misschien?

Kemphanen

Als we zitten te wachten tot we weer van het eiland worden gehaald vliegt er nog een mooie groep toendrarietganzen over, maar is ook een groepje van drie roeken het noemen waard. Een nieuwe soort voor mij voor het eiland, zit nu bijna op 150 soorten! 

Eenmaal weer op vasteland ga ik met Rutger nog even op zoek naar waterpiepers in de Zwijndrechste Waard. Voor het eerst deze winter is het raak langs de Langeweg, waar we een groepje van ca. 15 exemplaren treffen. Ze zitten echter met name tussen de suikerbieten en laten zich dus lastig zien, maar zes exemplaren zijn (helaas) ongeringd. Terwijl we hier wat rondlopen wordt er een groepje van vier kleine zwanen gemeld uit de Crezéepolder, die we na luttele minuten op respectabele afstand langs zien komen. Altijd leuk en een schaarse soort op IJsselmonde, zeker buiten vorst- en sneeuwperiodes. 

Kleine zwaan

In de hoop op betere waterpiepervangsten langs de Devel maken we enkele nieuwe banen op een andere plek, wie weet levert dat in de toekomst nog betere vangsten op! Echter, ook zonder dat we vangen is het al een succes te noemen, want er blijkt zowaar een flinke groeiplaats van moerasvarens aanwezig te zijn. Een nieuwe soort voor IJsselmonde en het laat wel wat zien van de kwaliteit van de oevers langs het oude riviertje. 


Moerasvaren

Verderop langs de Devel treffen we (zowaar zonder warmtebeeldkijker) nog een schitterend bokje en kunnen we in een schuur nog wat braakballen rapen van kerkuilen. Een volwassen kerkuil laat zich bovendien ook nog leuk zien in de schuur, altijd leuk! Door de braakballen uit te pluizen komen we hopelijk wat meer te weten over de muizensoorten die hier in de regio voorkomen, misschien zitten er nog wel noordse woelmuizen? De dag sluiten we vervolgens nog af in de Volgerlanden, waar we twee van de vier bokjes die aanwezig zijn kunnen vangen en ringen. 


Bokje

Bokje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten