Afgelopen maandagochtend werd ik tijdens een kantoordagje opgeschrikt door de melding van een alpenheggenmus in Middelburg. Al snel bleek dat de vogel op een dak was gefotografeerd en waarschijnlijk niet vanaf beneden te zien was, maar met het oog op wellicht een excursie of iets dergelijks besluit ik de gok te wagen. Niet veel later stapten ook Richard van Vugt en Geert Hooijmeijer bij mij in, maar uiteindelijk was het vergeefs. De vogel was van het dak gevlogen en ondanks intensief zoeken in de naastgelegen wijk lukt het ons en andere vogelaars niet om de vogel terug te vinden. Jammer natuurlijk!
De melding in Zeeland kwam niet helemaal uit de lucht vallen, want met de zuidelijke stroming van de laatste weken waren er ook al twee alpenheggenmussen in Engeland terechtgekomen. Ondanks dat het Zeeuwse geval pas de eerste najaarswaarneming voor Nederland was, had ik nog wel hoop op een vervolg van deze voor mij nog relatief makkelijke nieuwe soort. En daarvan kwam de melding gisteren al! Een alpenheggenmus was namelijk gefotografeerd op het strand bij Ouddorp. Even stond ik in dubio, maar gezien de krapte van het werk besluit ik tegen mijn gewoonte in niet met het eerste licht te gaan zoeken. Als ik voor het werk nog twee bokjes aan het ringen ben, blijkt de vogel echter toch nog aanwezig. Direct zet ik dus koers richting Goeree en kan het op papier toch niet meer misgaan.
 |
| Bokje |
Na een klein uurtje kom ik aan op het strand en zie ik tientallen vogelaars vertwijfeld rondkijken. Ai... De vogel is al bijna een uur uit beeld, het zal toch niet... Hij foerageerde rustig in de zeereep en gewoon verdwenen. Op het moment dat ik aankom besluit men de duinen maar grondig te gaan doorzoeken in de hoop de vogel ergens op te stoten. En gelukkig is daar na een minuutje of tien en een paar honderd meter verderop het sein dat de vogel er nog zit. Niet veel later is hij in beeld. Schitterend!
 |
| Alpenheggemus |
In het daaropvolgende uurtje laat hij zich mooi bekijken terwijl deze broedvogel uit de Alpen rustig tussen de lage vegetatie naar voedsel zoekt. Na de geelbrauwgors toch nog een nieuwe voor de lijst dus dit najaar en wel een prettige inhaler, nadat ik in 2016 een exemplaar pijnlijk dipte en dus ook al afgelopen maandag. Op het moment dat de vogel weer honderden meters vervliegt besluit ik toch maar aan het werk te gaan, maar met een tevreden gevoel. Uiteindelijk blijkt overigens dat de vogel toch rond kwart voor twee definitief was verdwenen. Het piepje afwachten had dus toch zomaar mis kunnen gaan, maar vandaag voor mij gelukkig niet!
 |
| Vogelaars bij de alpenheggenmus |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten