zaterdag 22 oktober 2022

Geelbrauwgors in Bunne!

Afgelopen week kon ik op meerdere momenten in de Zegenpolder en op een braakliggend terrein in de Volgerlanden totaal 17 bokjes vangen! Ook leverde de tweede waterpiepervangst van de winter donderdag een mooi aantal van zeven exemplaren op die ik van kleurringen kon voorzien. Een mooi aantal weer onderweg naar het doel van totaal weer 25 exemplaren wat ik elke winter probeer te kleurringen langs de Devel, maar dit jaar lijken de aantallen slapers in het gebied nog wat tegen te vallen. 

Geringde waterpiepers met opvallend grote verschil (links vrouw, rechts man)

Bokje

Gisterenmiddag werd ik tijdens het vangen van bokjes opgeschrikt door de melding van een heuse bobolink in de Driemanspolder bij Zoetermeer. De melding bleek uiteindelijk op basis van een foto van enkele dagen terug, dus ik besloot het te laten voor wat het was, mede omdat ik ook weer op tijd thuis moest zijn. De verwachtingen waren natuurlijk wel hoog gespannen of deze nieuwe soort voor Nederland uit Noord-Amerika nog teruggevonden zou worden, maar om 16:24 werd dat gemijmer ruw verstoord door de melding van een geelbrauwgors in Drenthe. Deze soort uit het verre oosten van Siberië was ooit één keer eerder in Nederland waargenomen (gevangen op Schiermonnikoog in de jaren '80) en nu zomaar op de foto gezet in het Drenthse Bunne. Een snelle rekensom leerde me dat ik die locatie nooit zou kunnen halen voor het donker, mede ook vanwege het grote aantal files. Het feit dat de vogel een klein half uurtje later inderdaad werd teruggevonden kon ik dan ook met een zekere rust aanhoren en de plannen voor vandaag werd uiteraard gesmeed.

Om zes uur stappen Hans Bossenbroek en ik bij Herman vd Brand en Quinten van Erkel in, om de laatste kleine twee uur met z'n vieren af te leggen. De planning was om er rond kwart voor acht te zijn, nog ruim voor zonsopkomst, maar voordat we aankomen wordt de vogel al gemeld. Dat is snel en onverwacht! De laatste kilometers worden in spanning afgelegd waarna we ons voegen bij de groep twitchers die aan de oostzijde van de vogel staat. De vogel foerageert namelijk in de wegberm en heeft zowel aan zijn linker als rechterzijde een mensenmassa staan die (het gelukkig rustige) weggetje versperd. 'Onze' groep staat er nog te ver vanaf door de schemer dus langzaam schuifelen we dichter naar de vogel toe die we dan ook opeens in beeld krijgen. Schitterend! Deze zeldzame gors die overwintert langs de Chinese kust met een opvallend gele wenkbrauwstreep zit rustig in de berm van het vogelvoer te genieten.
Twee groepen vogelaars

Geelbrauwgors (net herkenbaar...)

Zeker het eerste uur zit hij vrijwel continue te foerageren, waarna hij steeds wat langer in de bosjes langs de weg blijft. Dat was ook mede het gevolg van het feit dat er steeds vaker een auto of vrachtwagen door groepen vogelaars en langs de vogel moesten, zodat die weer opvloog naar de dekking. Na een tijdje houden we het dan ook wel voor gezien, maar een fantastische soort en de eerste goede soort van het najaar die eindelijk goed twitchbaar is. 

Typisch wegvliegmomentje voor de gors

Tijdens de terugweg maken we nog een stop op de Noorderheide bij Elspeet, waar al enige tijd een groep grote kruisbekken verblijft. Bij aankomst zijn al enkele exemplaren aanwezig, waarna de groep aangevuld wordt tot totaal 15 vogels die zich schitterend laten bekijken in een berkje boven een waterplasje. Een mooie soort waarvan dit jaar een aardige invasie van op gang is. Ook een klapekster hier is nog wel het noemen waard, maar valt toch aardig in het niets bij de geelbrauwgors eerder op deze ochtend! 


Grote kruisbekken

Geen opmerkingen:

Een reactie posten