Vanochtend stond de eerste wintertelling weer op het programma, dus rond half negen worden Rutger Plaisier en ik met nog een vogelaar overgezet naar de Sophiapolder. We beginnen op de noordpunt waar zoals gebruikelijk de lijst wordt gestart met de nodige zangvogels als tjiftjaffen, cetti's zangers en kneuen, maar ook zeldzaamheden voor het eiland als zwartkop en sijs blijken aanwezig. Leuk! Een overvliegende oever- of waterpieper wordt door het afspelen van de roep naar beneden gelokt en dit blijkt zowaar een oeverpieper te zijn. Een leuke verrassing voor deze telling!
Het water staat hoog en de eenden zitten ver, dus we besluiten maar vast een stuk naar het zuiden af te leggen. Door de hoog opgeschoten bramen is dat makkelijker gezegd dan gedaan, maar niet veel later lopen we op de kale dijk waar we zowaar tegen een bokje aanlopen. Altijd leuk natuurlijk, ook als je ze niet vangt! Als we de grootste aantallen vogels hebben geteld, met name wintertalingen, kokmeeuwen, krakeenden, smienten en bergeenden, schuiven we langzaam op richting het zuiden. Het water daalt in de polder, maar daarentegen arriveert flink wat regen.
 |
| Bokje |
Tijdens het dalende water worden we verrast door een mooie groep kieviten in het zuidelijke deel van de polder, waar naast wat gebruikelijke kemphanen ook drie zilverplevieren, wat bonte strandlopers en een zwarte ruiter blijken te zitten. Leuke soorten voor het najaar en zeker de zilverplevieren zijn schaars te noemen in de regio. Een plaatje zit er door de aanhoudende miezer niet in, maar met nog wat geelpoot- en pontische meeuwen zorgen ze wel voor liefst 60 soorten tijdens deze telling! Niet eerder zagen we zoveel soorten op het eiland denk ik.
 |
| Sophiapolder |
Als we de telling aan het afronden zijn komt bericht van Texel dat daar een spannende gele kwikstaart is ontdekt. Het uiterlijk (met weinig geel), de achternagel (lang) en ook de roep (rauw) lijkt goed te zijn voor een oostelijk taxon van deze ingewikkelde soort. Na wat wikken en wegen thuis besluit ik uiteindelijk toch te gaan, meestal krijg je meer spijt van als je niet gaat en omdat ik de tijd heb, het verder toch slecht weer is en het in potentie een nieuwe soort is zijn er genoeg redenen voor het reisje. De boot van half drie haal ik op het nippertje, waarna eenmaal op de plek aangekomen het nog zo'n tien minuten duurt voordat het beest voor een buis loopt. Dan laat hij zich op afstand met wat witte kwikstaarten leuk bekijken in Dorpzicht. In ieder geval eindelijk een soort dit najaar die zich laat twitchen en nu maar afwachten of het voldoende is om de soort tot soortniveau te determineren! Een leuk uitje zo op de zaterdagmiddag was het in ieder geval zeker.
 |
| Mogelijke oostelijke gele kwikstaart (voor het idee...) |
 |
| Twitchers bij de oostelijke gele kwikstaart |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten