In de hoop op een zeldzame steltloper arriveerde ik vanochtend rond een uurtje of tien weer eens op Voorne-Putten om de Beninger slikken en de Wolvenpolder te checken. Het is echter rustig qua steltlopers en bovendien ook hoog water, waardoor er nauwelijks steltlopers zijn. Tussen de honderden eenden zitten nog wat pijlstaarten en verder is het nog een blauwe kiekendief, slechtvalk en wat goudplevieren die de ochtend vullen.
Als ik op het punt sta weer huiswaarts te keren wordt een grijze zeehond gemeld in de Noord ter hoogte van Crezéepolder. Het beest was eerder in de ochtend al bij de Sophiapolder gemeld, maar hij gaat kennelijk dus rustig naar het noorden. Ik besluit dus maar een poging te wagen bij het Drierivierenpunt in de hoop op dit zeldzame zoogdier voor IJsselmonde. Eenmaal aangekomen bij de rivier blijkt het beest nog niet gearriveerd te zijn en bovendien ook vaak onder water. Via contact met mensen aan de overkant krijg ik te horen dat 'tie ongeveer recht voor me moet zwemmen, waarna ik heel kort een kop boven water zie. Niet eens voldoende om er een zeehond in te herkennen. Hierna blijft de zeehond lang verdwenen, maar gelukkig zien we 'm opeens weer opduiken op de Nieuwe Maas. Nu laat hij zich een aantal keren op afstand leuk zien, kennelijk is hij het drukbevaren knooppunt onder water overgeschoten. Leuk zo in het binnenland!
 |
| Grijze zeehond |
Eenmaal thuis fiets ik eind van de middag nog een rondje door de Zwijndrechtse polders om te kijken of er ergens al een groepje waterpiepers zit. Eén keer hoor ik een exemplaar roepen, dus de grote aantallen zijn duidelijk nog niet teruggekeerd. Wel kom ik nog een boomleeuwerik tegen op een akker, zitten er veel graspiepers in groenbemesters en zit in een nieuw ingericht stukje achter de Devel een flinke groep putters en kneuen.
 |
| Polder het Buitenland |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten