Eindelijk weer een nieuwe voor IJsselmonde: IJseend!!

Nieuw jaar, nieuwe kansen. Met een nieuw net en een nieuwe zaklamp heb ik afgelopen dagen al een houtsnip gevangen in de Crezéepolder en in Polder Sandelingen, en vanochtend vang ik met Rutger Plaisier nog twee bokjes in het Waalbos. Erg fraaie snipjes, waarvan bij één exemplaar de kraag in de nek erg opvallend was. Leuk dat zo'n kenmerk dan opeens opvalt.

Bokjes

Na een mooie dag veldwerk in Zeeuws-Vlaanderen en West-Brabant, met als leukste soorten een blauwe kiekendief en een groepje patrijzen (zo vaak zie je die niet meer), rijden we net voorbij Bergen op Zoom als er plotseling bericht komt van IJsselmonde. Op de Gaatkensplas is door Peter Gouman een heuse ijseend ontdekt! Dat is voor het eiland een knaller van jewelste, na twee gevallen in 1961 en 1971, ruim 50 jaar geleden dus het laatste geval. Gelijk zetten we dan ook koers richting de Gaatkensplas, waar we gelukkig nog maar een half uurtje van verwijderd zijn.

Eenmaal aangekomen bij de plas waar eerder o.a. al buffelkopeend, witoogeend, woudaapje en menige andere leuke soort zat, duurt het niet lang voordat we de vogel in beeld hebben. Het jonge mannetje zwemt op een mooie afstand in een groep kuifeenden, erg fraai! Het is zeer waarschijnlijk hetzelfde beest dat in december nog werd gezien in Vlaardingen, wat natuurlijk maar vlakbij is voor zo'n vogel. Voor mijn IJsselmondelijst is het nr. 262, en dat al op dag 7 van dit nieuwe jaar, terwijl ik vorig jaar exact 0 vogels aan mijn IJsselmondelijst kon toevoegen. Een mooi begin met een toch wel erg zeldzame eend! 

IJseend

Al genietend van de eend blijkt dat er verderop in de polder een zeearend aan de grond aanwezig is. Een zeearend ter plaatse op het eiland zag ik nooit eerder, dus snel nog even die kant op. Eenmaal aangekomen had hij echter net de wieken genomen, en al flappend zagen we het jonge dier vertrekken richting het zuidwesten. Waarschijnlijk zat hij aan de grond vanwege een felle buienlijn die net overtrok, naar beneden geregend zoals je dat dan zo mooi zegt. Een casarca nota bene in hetzelfde poldertje was ook nog leuk te noemen. 

Casarca

Zeearend

's Avonds ben ik weer in de Zegenpolder voor een rondje ringen, waar ook nog enkele anders ringers een kijkje komen nemen hoe dat in z'n werk gaat. Het blijkt een schitterende avond, waarop ik uiteindelijk zeven houtsnippen kan vangen welke geringd kunnen worden. Ook een bokje is nog de pineut, waarvan we er uiteindelijk maar vier zien, een stuk minder dus dan een week geleden. Ten slotte ringen we ook nog een stuk of zes graspiepers.

Houtsnip