Deze tijd ben ik aardig wat dagen vrij en dat is niet gek, want eind april is altijd een erg leuke tijd om te vogelen! Vanochtend besluit ik weer eens te gaan trektellen, iets waar de afgelopen tijd niet veel van is gekomen. De laatste jaren blijkt de telpost in de Crezéepolder echter vaak relatief goed te zijn, zeker voor een telpost in Zuid-Holland. Een zogenaamde trekbaantje lijkt net ten oosten van Rotterdam te lopen, waardoor een zekere mate van gestuwde trek plaatsvindt. Met name van de grotere soorten als zwartkopmeeuw en regenwulp.
Vanochtend is dat ook het geval en zie ik met o.a. Richard van Vugt en Laurens van der Wind 139 regenwulpen in kleine groepjes vanuit het zuidwesten aankomen, waarbij ze ongeveer over Heerjansdam, Develbos en Polder Sandelingen komen, en zodoende laten ze de bebouwde omgeving letterlijk links liggen. Ook rovers lijken dat baantje aan te houden, en een aantal bruine kiekendieven komen zo mooi langs deze ochtend. Ook een smelleken komt nog fraai door de polder, leuk!
 |
| Bruine kiekendief |
Rond kwart voor acht wordt een velduil opgepikt, al rondvliegend boven het veld in de Crezéepolder. De vogel valt uiteindelijk in, maar nadat andere vogelaars zijn gearriveerd vliegt hij op en verdwijnt hoog boven Alblasserdam. Altijd een leuke soort op de telpost!
 |
| Velduil |
Om iets voor 9 pikt Richard de beste soort van de telpost op, als die al bijna de telpost is gepasseerd. Een reuzenstern vliegt namelijk opeens boven de polder. Dit blijft een erg goede soort op IJsselmonde en het is pas mijn derde op het eiland. Bovendien is het mijn eerste op de Ambachtlijst, dus een erg fijne soort om zo mee te pakken!
 |
| Reuzenstern |
Verder vliegen er geen grote aantallen, al zijn mijn eerste huiszwaluw, gierzwaluwen en zwarte stern natuurlijk ook wel leuk. Omdat ik dit jaar ook druk ben met kieviten in Rhoon, haak ik om 10:00 af en vertrek richting de kuikens. Later op de ochtend kwamen echter nog wat smellekens en fraaie groepen dwergmeeuwen langs. Zie voor de complete telling hier.
In de Zegenpolder lopen alweer volop kuikens rond en ik kan ook weer eens een geringde adult aflezen, wat één van de negen teruggekeerde kuikens is van vorig jaar! Uiteindelijk hebben we zijn zelfs al 10 jongen afgelezen die nog in leven zijn, prachtig! Een nestje kieviten ben ik aan het ringen, als ik opgeschrikt wordt door berichten uit Noord-Holland. Eerder deze ochtend was een Provencaalse grasmus gemeld bij Julianadorp, niks aan de hand dus want die heb ik al 2 keer gezien in Nederland. Enkele vogelaars zijn wel de grasmus gaan zoeken, waarna is gebleken dat het om een heuse Sardijnse grasmus gaat! De foto's liegen er niet om.
 |
| Kievitskuiken |
Als de kuikens zijn geringd en gemeten, spoed ik mij terug naar de auto. Hans Bossenbroek en Laurens hebben het nieuws ook vernomen, en na die opgehaald te hebben zetten we koers richting Julianadorp. Sardijnse grasmus is een nieuwe soort voor Nederland en afkomstig van Corsica en Sardinië, maar eerder al in andere landen in Noordwest-Europa opgedoken als dwaalgast. In bepaalde mate dus een verwachte nieuwe voor Nederland, maar onderweg blijkt wel dat de vogel nog steeds uit beeld is. We zullen echter niet de enige zijn die onderweg is, en de kans is dan ook aanwezig dat de vogel teruggevonden gaat worden. Eenmaal op de plek is duidelijk waar de vogel is gezien, en waar de vogel over het duin is verdwenen. Direct ten oosten van het duin daar ligt een camping, dus ik besluit met enkele anderen de camping op te gaan. Wachten op de plek in het hier kale duin lijkt hier immers redelijk kansloos.
We mogen de camping op de van de eigenaren en starten zo een rondje, met wat schitterende luwe plekjes. Er zit een zwartkop, tjiftjaffen en wat roodborsttapuiten, dus duidelijk is wel dat hij hier zomaar kan zitten. Als we weer rond zijn en bij de ingang aankomen meenden twee vogelaars 'm daar te horen, en enkele seconden later is hij daar in beeld. Hij laat zich gelijk schitterend zien. Een prachtige, donkergekleurde grasmus met een opvallend rood oog en oranje gekleurde poten. De vogelaars elders worden ingeseind en de groep groeit snel aan. Ondertussen laat de grasmus zich nog steeds schitterend bekijken, wat een soort! Nadat de vogel om het hoekje is verdwenen besluiten wij gelijk maar te vertrekken met de eerste nieuwe soort voor 2021 op zak. En wat voor één!
 |
| Vogelaars bij de Sardijnse grasmus |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten