Afgelopen week kon ik voor het werk kort twee uurtjes meedoen tijdens een vangdag op ringbaan Meijendel. Dat was net lang genoeg om een fraaie bladkoning uit het net te halen en te ringen, want ze zijn behoorlijk schaars dit jaar! Voordat de sijzen kwamen was ik alweer vertrokken, dus reden temeer om een weekje vakantie af te trappen op de ringbaan. Vanochtend was ik dan ook op tijd present met Albert Molenaar en Rutger Plaisier, maar tijdens het opzetten kwam er nog een aardig buitje over. De rest van de ochtend bleef het gelukkig redelijk droog en was het met vrijwel windstil weer aangenaam vangen!
Uiteindelijk vingen we vanochtend 145 vogels, een mooi aantal en ook leuke variatie. Hoogtepunt voor mij was wel de vangst van 14 sijzen. We vangen tegenwoordig veel sijzen, maar omdat ik niet zo vaak meer op de baan ben was ik ze tot nu toe nog steeds misgelopen. Maar wat een schitterende vogeltjes!
 |
| Sijs man (boven) en vrouw |
De hele ochtend was er behoorlijk trek, met name van kramsvogel en koperwiek kwamen vele honderden exemplaren over. In de schemer konden we enkele koperwieken en zanglijsters ringen, maar grote aantallen bleven uit. Ook graspiepers kwamen maar mondjesmaat naar de grond, terwijl we helaas geen enkele grote gele kwikstaart konden verleiden om te landen. Boomleeuweriken deden het daarentegen wel leuk en we konden vier exemplaren ringen.
 |
| Boomleeuwerik |
Al met al een mooie ochtend, waarbij we de zeldzaamste vogel van de dag helaas niet vingen. Een tikkend gorsje zat namelijk kortstondig naast de hut, maar helaas zagen we de vogel niet en waren we ook te laat om de roep op te nemen. Waarschijnlijk dus een dwerggors, maar helaas bleven de netten leeg! Voor de totalen zie hier.
Eenmaal weer in Ambacht lopen Rutger en ik nog snel een rondje over het braakliggende terrein voor bokjes. Uiteindelijk vinden we één exemplaar, maar die is ons te slim af zodat we nog niet de eerste van het seizoen kunnen ringen. De vogel valt echter in aan de andere kant van het perenlaantje, zodat we een poging gaan doen om 'm terug te vinden. Zover komt het echter niet, want al struinend door de ruigte hoor ik opeens een tikje naast me, waarna een gors met één staartpen wegvliegt. Niks aan de vogel te zien en ook geen tikjes meer, maar was het nu een dwerggors of riep er toevallig toch een roodborst? Al snel vinden we de vogel terug in een wilgje, waar duidelijk wordt dat het inderdaad een dwerggors is! Wat een aangename verrassing, de tweede pas voor IJsselmonde na een exemplaar in 2013!
 |
| Dwerggors |
Dankzij het ontbreken van vrijwel alle staartpennen is hij redelijk makkelijk te volgen, maar op het grote braakliggende terrein niet altijd makkelijk terug te vinden. Later op de middag als ik ondertussen ook m'n camera heb gehaald lukt dat echter redelijk en kan ik ook nog een plaatje maken. Erg leuk om weer een zeldzaamheid op een braakliggend terreintje te vinden, maar het zal wel één van de laatste zijn. De kans dat het veldje er volgend jaar nog mooi bij ligt schat ik wel laag in, maar je weet het natuurlijk niet.
 |
| Dwerggors |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten