Ook voor vandaag hadden ze weer fris weer opgegeven, en dat werd het! Vanochtend doe ik voor het eerst deze winter weer een rondje door Zwijndrecht en Ambacht voor geringde kokmeeuwen, en dan is het som aardig koud. Het levert gelukkig ook wel een ijslaagje op hier en daar, wat het aflezen van de ringen wel eenvoudig maakt. Want geringde vogels kom ik gelukkig wel tegen, uiteindelijk 11 exemplaren, waarvan één zilvermeeuw uit de Rotterdamse havens. De rest zijn kokmeeuwen, en dan met name bekende kokmeeuwen van afgelopen winters. Twee Polen, een Zweed, een Litouwer, een Duiters, twee Denen en een Belg zijn bekende. Kokmeeuwen met een Duitse en een Nederlandse ring zijn echter nieuw voor me, wat natuurlijk altijd leuk is! Het is soms toch weer een verrassing waar geringde vogels al zijn opgedoken en wat voor verhaal ze meebrengen. Dat maakt het leuk!
 |
| Poolse kokmeeuw Y-T48N |
Aan het eind van de ochtend fietsen Laurens van der Wind, Matthieu Plaissier en ik Polder Sandelingen in om de wintertelling te doen. Ook hier liggen de meeste slootjes dicht en is het met een straffe oostenwind ook echt koud. De aantallen zijn niet heel hoog, maar een vijftal bokjes, een groep kramsvogels en wat vuurgoudhaantjes maken het toch nog tot een afwisselende telling.
Vervolgens is ook de Crezéepolder nog aan de beurt, omdat we de Sophiapolder deze week niet kunnen tellen. Qua temperatuur voelt het hier nog fors lager, maar gelukkig is het niet saai met de vogels. Enkele honderden wintertalingen, smienten, krakeenden en kieviten vormen de hoofdmoot, met daartussen nog wat kemphanen, een bonte strandloper, twee pijlstaarten en een adulte pontische meeuw. Ook loopt nog een geringde Noorse grote mantelmeeuw rond die al enkele winters rond Ambacht hangt.
De leukste soort van de middag zit echter net aan de buitenkant van de polder, op de basaltblokken langs de rivier. Al sinds drie jaar overwinteren daar één of meerdere oeverpiepers, maar dit jaar was een vogel enkel nog maar aan de Alblasserdamse kant van de rivier gezien. De eerste pieper die we tegenkomen is dus gelijk spannend, maar dat blijkt een waterpieper te zijn. Niet veel later vliegt er echter nog een pieper op, en dan is het gelijk duidelijk: een oeverpieper! Erg leuk om deze overwinteraar van met name zout water ook weer hier in de polder te hebben! Hij laat zich ook nog eens prachtig bekijken.
 |
| Oeverpieper |
Al met al dus een afwisselende dag met leuke aflezingen en toch ook weer geslaagde wintertellingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten