Telling met leuke krent, en zijn de patrijzen weer terug?!

Alweer drie zaterdagen was ik niet op de telpost in de Crezéepolder geweest, dus het werd weer de hoogste tijd. Voor achten staan Laurens van der Wind, Matthieu Plaissier en ik al op de post, en even later sluit ook nog Arjan Molenaar. Het is een onderhoudende ochtend met al aardig wat mooie groepen ganzen, kieviten, koperwieken en ook twee slierten goudplevieren. Ook twee groepen van 230 houtduiven zijn voor hier erg leuk! Een prachtig gezicht om ze over te zien trekken naar het zuiden.

Naast deze 'bulk' vliegt er gelukkig ook nog genoeg ander leuks. Een tweetal bruine kiekendieven is bijvoorbeeld opvallend voor de tijd van het jaar, het aantal van zestien grote zilverreigers valt niet tegen en we tellen nog 15 barmsijzen. Een invasie van die soort leek op komst te zijn, maar de aantallen nemen nu toch overal af, helaas. Desalniettemin is het voor ons een dagrecord...

Dé krent van de ochtend is overigens een Europese kanarie, die om 8:21 prachtig recht over de telpost komt. Daarbij roept hij een aantal keer zodat de determinatie geen enkel probleem is. Prachtig! Zoals op de opname te horen ontstond toch de nodige ontlading toen deze soort overkwam... En zoals altijd waren we natuurlijk aan het praten, zodat we het eerste roepje mistten. Zoals altijd... Maar het moet natuurlijk ook gezellig blijven! Het blijft overigens wel echt een goede soort op IJsselmonde, ondanks dat we vorig jaar ook een overtrekkend exemplaar hadden.

Met deze krent is de koek echter niet op, want om 10:20 valt plotseling een casarca in de Crezéepolder in. Een onverwachte soort zo in november! Ook de groep van 17 kleine zwanen is nog wel het noemen waard. Dat blijft toch een prachtig gezicht om die spierwitte vogels tegen de helderblauwe lucht te zien afsteken. Helaas waren ze ook allemaal spierwit en zaten er geen jonge vogels tussen. Het blijft elk jaar toch spannend hoeveel jongen groot gebracht worden van deze wereldwijd bedreigde soort...

Kleine zwanen

Voor de totalen zie hier. 

Na de trektelling moet vandaag ook weer de Sophiapolder geteld worden, wat Laurens en ik samen maar doen. We hebben een stuk minder vogels dan in oktober, maar met 2700 exemplaren valt het ook niet tegen. De meest talrijke vogels zijn wintertalingen (ca. 1000), maar ook kokmeeuwen, kieviten en meerkoeten zijn rijk vertegenwoordigd. Leuke soorten zijn verder nog 16 kemphanen, één bonte strandloper, een pontische meeuw, slechtvalk, havik en wat waterpiepers. Die laatsten zitten hier overigens gewoon op de blokken, uiteindelijk tellen we er zelfs drie. Allemaal op de basaltkeien en zeker waterpiepers, ondanks dat mensen dus vaak oeverpiepers met dat biotoop associëren...

Waterpieper

Verder is ook een groepje kneuen nog spannend. Een frater zou daar toch zomaar tussen moeten kunnen zitten?! De dijken zijn immers begroeid met kruiden, dus waarom niet! Zeker nu door de lage waterstanden de kruiden aanzienlijk zijn uitgebreid. Goed nieuws wat dat betreft!

Kruidenrijke dijk

Ook een blauwe kiekendief komt nog prachtig over, maar die telt natuurlijk niet mee voor de wintertelling. Op het moment dat we het eiland verlaten komt de melding binnen dat er weer patrijzen zijn gezien in de Zuidpolder. In exact dezelfde weilandjes zaten in 2015 voor het laatst patrijzen op IJsselmonde, dus het zou erg gaaf zijn als ze dáár ook weer terugkeren! Samen met o.a. Matthieu zoeken we nog tot de schemer, maar het mag helaas niet baten. Wie weet duiken ze nog op, dat zou fantastisch zijn voor deze bedreigde soort in Nederland!