De afgelopen dagen was ik zoals de rest van het voorjaar tot nu toe druk met akkervogels en matkoppen, wat zowaar een onverwachtse waarneming van een zilverplevier op een akker opleverde. Leuk, want deze zeldzame steltloper in het binnenland duikt bij ons ongeveer uitsluitend op in de Crezée- en Sophiapolder.
 |
| Gele kwikstaart |
 |
| Zilverplevier |
Voor de verandering werden op 23 en 24 april opnames op waarneming.nl geplaatst van een roep die wel verdraaid veel op dat van een ruigpootuil leek. De waarnemingen waren in Eibergen, dus niet echt in de buurt, maar ook gisteren werd de vogel door een aantal mensen gehoord. De opgenomen roep was niet de typische zang, maar voor zover ik me heb laten informeren wel een roep die niet overeenkomt met bosuil (die weleens ruigpootuil kan nadoen). Ondanks dat het geen typische locatie was en er geen hele goede opnames van de roep waren, besloten Laurens van der Wind en z'n vader en ik vanavond toch maar een poging te wagen. Toch even wat anders dan dat lokale vogelen... Als je de vogel gehoord heb sta je in ieder geval aan de goede kant van de discussie, en het is toch wel een eventuele fijne inhaler nadat de broedvogels Drenthe alweer even verlaten hebben.
Rond kwart over negen komen we aan op de weg waar vandaan de vogel de dag ervoor ook gehoord was. Toen werd de avond langdurige gestoord door een boer die op het land bezig was, maar nu was het gelukkig relatief rustig. De zon is al onder dus als we op locatie zijn en niet veel later horen we ook al enkele steenuilen achter ons roepen, gevolgd door een baltsende wulp. Even later komt ook een houtsnip roepend over, waarna we om 21:40 opeens wakker worden geschud door de roep van een oehoe ongeveer uit het bosje waar ook de ruigpootuil zou moeten zitten. In spanning en stilte wachten we tot deze grote uil nog een keer roept, maar op dat moment horen we juist het 'poe-poe-poe' van de vermeende ruigpootuil uit de verte komen! Helaas blijft het daarna stil en begrijpen we dat de vogelaars aan de andere kant van het bosje de vogel niet gehoord hebben (maar zij hoorden ook de oehoe niet). Ook in het uur daarna roept zowel de oehoe als de mogelijke ruigpootuil niet meer, maar wordt wel een paartje bosuil actief. Wat wij daarvan horen is echter dat die normaal roepen, dus uitsluitsel dat de bosuil een ruigpootuilachtige roep lieten hoor hebben wij niet.
Eenmaal thuisgekomen blijkt de oehoe wel goed op de opname te staan, maar de roepende ruigpootuil was helaas op te grote afstand en is niet terug te vinden op de opname. De waarneming blijft daarmee in onzekerheid gehuld, zeker als later ook blijkt dat goede opnames niet gemaakt kunnen worden en verdere vervolgwaarnemingen nagenoeg ontbreken. Helaas! Het was even een leuke onderbreking naar het oosten van het land, maar lijkt vooralsnog geen nieuwe soort op te hebben geleverd. Hopelijk duikt de komende jaren nog weer eens een ruigpootuil op in Nederland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten