Rietgorzen in de Zegenpolder

Gisterenavond lukte het vangen van veldleeuweriken voor ringonderzoek helaas niet in de Zegenpolder. Dat kan namelijk in het donker, volgens deze methode. Gewapend met een schepnet, infraroodkijker en zaklamp waren de verwachtinge hoog gespannen, maar het vergt nog wat oefening voordat het me gaat lukken denk ik.

Vanochtend was het prachtig weer dus besloot ik maar weer die kant op te gaan, nu om weer vogels op het wintervoedselveldje te vangen. En met succes! In de paar uurtjes dat ik aanwezig ben kan ik 23 rietgorzen vangen, waarvan twee recent geringde rietgorzen, een rietgors van 5 maanden terug en het overwinterende exemplaar uit Castricum. Een prachtig resultaat dus!

Overwinteraar uit Castricum

De geslachtverdeling van de rietgorzen is overigens flink scheef verdeeld, met beduidend meer mannetjes. Die blijken dan ook noordelijker te overwinteren dan de vrouwtjes. Leuk om dat zo te kunnen vaststellen! De mannetjes hebben, naast dat ze een maatje groter zijn, veel meer wit in de nek en de kruinveertjes hebben geen zwart puntje zoals de vrouwen.

Vrouwtje rietgors

Mannetje rietgors

Naast die rietgorzengeweld, waarvan er overigens tientallen rondhangen, ving ik vanochtend eindelijk ook een vink. Ondanks dat er daar wel zo'n 70 exemplaren van ter plaatse waren, maar de meeste vliegen telkens veel hoger weg dan de rietgorzen. Desondanks toch nog eentje, wat het wel weer extra leuk maakt!

Vrouwtje vink

Toch een geslaagde vangsessie al met al, wat hopelijk deze winter nog een paar keer gaat voorkomen.