zaterdag 12 januari 2019

Natte wintertellingen, maar met leuke 'dingetjes'

Dit weekend was de landelijke wintertelling weer gepland, dus vanochtend tellen Laurens van der Wind, Matthieu Plaissier en ik eerst Polder Sandelingen, terwijl het licht miezert. De verwachtingen voor de tellingen zijn niet hoog gespannen, want winterse omstandigheden of andere spannende ontwikkelingen zijn nog niet aan de orde. We verwachten dan ook een 'normale' wintertelling, en dat wordt het eigenlijk ook wel. Enkele slobeenden, een groepje wintertalingen, vuurgoudhaantjes, een groene specht en wat watersnippen zijn typische overwinteraars van het gebied. Het viertal bokjes dat we tegenkomen zijn dat eigenlijk ook, maar het lukt ons nu om twee exemplaren op de grond te ontdekken. Meestal zie je ze pas als ze vlak voor je opvliegen, maar we vandaag hebben we geluk. En wat een prachtige beestjes zijn het toch!

Bokjes
En Polder Sandelingen en bokjes is voor mij toch wel een bijzondere combinatie. Als 12-jarige jongetjes vond ik hier ook al bokjes, toen natuurlijk voor ons een megazeldzaamheid. Maar ook toen was de frustratie dat we ze nooit zagen op de grond. Nu zo'n 10 jaar later lukt dat dus wel. Wat een machtige schutkleur hebben deze steltlopertjes uit Scandinavië toch. Fascinerend!


Bokje...
Als het vervolgens harder gaat regenen is het weer tijd om huiswaarts te keren, waarna Laurens van der Wind en ik rond 13:00 weer met het pontje overgevaren worden naar de Sophiapolder. In eerste instantie leek het wel droog te worden, uiteindelijk regenen we toch behoorlijk nat... Desalniettemin geen onaardige telling met toch weer flinke aantallen. Zo'n 1200 kokmeeuwen en 750 wintertalingen vormen de bulk, maar ook nog zo'n 150 berg- en 120 krakeenden. Qua eenden deden ook de pijlstaarten het goed, met zo'n 27 exemplaren. Verder zaten op de dijk nog wat kneuen, putters en groenlingen, maar een krentje ontbrak helaas. De echte leuke waarneming was er overigens nog wel, toen in de groep meeuwen plotseling een adult pontische meeuw met een gele kleurring verscheen. Het bleek de Pool Y-PHNN. Een exemplaar dat al sinds 2012 in de regio overwintert, dus goed om hem weer te zien!
Poolse pontische meeuw Y-PHNN
Wat betreft de meeuwen vonden we op de steigers ook nog verschillende saté prikkertjes. Vermoedelijk uitgebraakt door de meeuwen, want ze lagen tussen vele andere braakballen. Het blijft ongelofelijk wat die beesten allemaal naar binnen schrokken, maar niet zo verwonderlijk dat het dan toch ergens gaat vastzitten... 
Meeuwenbraaksel
En ten slotte blijft ook de kracht van het water weer verbazen. Enkele dagen geleden stonden de waterstanden hoog door springtij en een stevige noordwesterstorm. Dat heeft ook op de polder weer de nodige gevolgen gehad. Eén daarvan is dat de grote stronk die al jaren midden op het slik ligt uit elkaar geslagen is. Jammer voor de stormmeeuw die daar al jaren op broedt... 
Aangespoelde meerpaal
Boomstronk uit elkaar geslagen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten