zaterdag 15 september 2018

Eindelijk die échte goede soorten op zaterdag!

Gisteren was ik zoals gebruikelijk in de Zegenpolder, wat een dag was als vele anderen. Op de terugweg ben ik nog wel even via Heijplaat gereden. In de Waalhaven staat daar stinkend streepzaad. Een zeer zeldzame plant die maar van een klein aantal locaties in Nederland bekend is. Overigens stond ook zeegerst daar, ook een zeldzaamheid! Een kort bezoekje aan de begraafplaats van Pernis leverde even later ook weer de nodige doortrekkende zanglijsters, zwartkoppen en roodborsten op. Deze plek lijkt toch echt een bijzonder aantrekkingskracht te hebben op doortrekkers. Wie weet wat dat dit najaar nog gaat opleveren...
Stinkend streepzaad
Zeegerst
Vanochtend staat Matthieu Plaissier, Laurens van der Wind en ik traditiegetrouw in de Crezéepolder om te tellen. Er vliegt echter nagenoeg niks, en verder dan de eerste graspiepers en grote gele kwikstaart van het seizoen komen we dan ook niet. Om 9:00 scheiden we ermee uit en vogelen nog wat in de polder zelf. Dat levert nagenoeg niks op, zodat we maar terreintjes gaan checken. Bij de Karwei is het nog even spannend met een zwijgzame vogel, maar uiteindelijk blijkt het toch een normale boompieper te zijn. Ook zien we dat hier veel smal vlieszaad staat, een zeldzame plant! 
Smal vlieszaad
Bij het pontje naar de Sophiapolder struinen we ook nog rond, wat ook nog twee boompiepers oplevert. Een draaihals of andere zeldzaamheid laat het dit jaar nog steeds afweten! Alleen de porseleinhoentjes van een krappe maand terug waren het resultaat van die zaterdagen vogelen van de afgelopen tijd. Met die gedachte fietsen we weer door naar het volgende terrein, maar onderweg worden we ruw verstoord door een appje uit de Krimpenerwaard. Bij telpost de Hoekse Sluis in Bergambacht is namelijk een zwarte zee-eend gepasseerd richting het westen! Dat is dus de Lek uit richting IJsselmonde! Het adrenalinepeil stijgt als een razende, en een hoofdsommetje leert dat we een kans hebben als de vogel ergens invalt. Het moet namelijk iets van 10 km zijn, maar die eenden vliegen nogal door natuurlijk...

De pedalen worden stevig ingetrapt richting de rivierendriesprong bij Ridderkerk. Onderweg kunnen we instappen bij Kees van der Wind, zodat we om 11:34 zaten. Een kwartier nadat de vogel bij de Hoekse Sluis was gezien, dus wie weet?! De minuten verstrijken, maar geen eend komt de hoek om zeilen. Afwachten maar, want er is niks ergers dan dat de vogel bijv. bij Kinderdijk wordt opgepikt als we al zijn verdwenen. Met de ondertussen gearriveerde Laurens van der Padt wordt continu de Lek in gestaard. Daar moet hij toch uit gaan komen, of hij is tóch sneller geweest dan wij. Ook goed mogelijk! 
Daar rechts moet hij de Lek uit komen...
Om 12:06 is het dan toch Laurens van der Wind die voor opschudding zorgt: 'Hé, daar komt hij!!'. En ja hoor, een prachtig mannetje komt met hoge snelheid de Lek uit en stuurt zonder enige twijfel de Nieuwe-Maas op. Een nieuwe IJsselmondesoort! Een erg fijne inhaler, omdat ik een twitchbare in 2012 mistte door een kansloze poging voor ruigpootuilen in Drenthe. Overigens moet dit exemplaar wel degelijk ergens ter plaatse hebben gezeten, want hij ging echt wel een stukje harder dan 12 km/h. Het maakt natuurlijk nu ook niet meer uit, binnen is binnen! En Matthieu lukte het zowaar nog om een plaatje te schieten...
Zwarte zee-eend                                                            ©Matthieu Plaisier
Ondanks dat de soort van de dag (en eigenlijk afgelopen weken) binnen is, gaan we toch nog even het laatste braakliggende stuk checken. Dat levert in eerste instantie alleen een boompieper en twee paapjes op, maar als we bijna bij de fietsen zijn vliegt er opeens luid roepend een roodkeelpieper op! Altijd een erg fijne soort, ondanks dat het alweer mijn vijfde op IJsselmonde is! Het is landelijk gezien overigens een tamelijk vroege waarneming, wat de waarneming zeker niet minder leuk maakt. Zo zie je maar, als je eenmaal die goede soorten ziet, komen ze vanzelf...  

Ten slotte struin ik vanmiddag nog even door het Waalbos. Het ligt er op zich prachtig bij, met vele paaltjes, ruige stukken en kleine boompjes. Ideaal voor een klauwier bijvoorbeeld... Die zit er helaas niet, maar wel tel ik zeker wel 22 paapjes, wat tapuiten en enkele roodborsttapuiten! Mooie aantallen! Het sinus-beheer waarmee gemaaid is heeft geresulteerd in een divers grasland, wat zeker bijdraagt aan de insecten en dus ook aan deze jongen. Mooi dat de samenwerking met Staatsbosbeheer daarin heeft geresulteerd!  
Waalbos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten